Алгебрата, и математиката воопшто, имаат многу повисока вредност надвор од X и Y.

Алгебрата ги учи децата да го развиваат начинот на размислување и како да ги решат проблемите. Како вие ќе се научите да ги пишувате речениците, да делите факти и нивните односи, ако не ја практикувате вештината. Алгебрата ја предвидува токму оваа вештина и е доста корисна.

Дали мразите проблеми со зборовите? Навикнете се. Животот е полн со нив. Можеби акцент треба да се стави на поставување на проблемот отколку на решавање на задачата. Положување е поставување на равенката - дополнителни поени е добивање на точниот резултат.

Елементарната математика како собирањето, одземањето, множењето и делењето се учат најчесто преку меморијата и напамет. Децата се вешти во тоа.

Алгебрата се учи преу компликација на оправила со утврдени проблеми. Ова е огромен интелектуален скок кој носи комплексни животни ситуации. Оваа вежба се нарекува „ментална гимнастика“.

Решавањето на квадратна равенка е огромен личен чекор. Повисоката математика ги „размрдува“ учениците надвор од когнитивната мрзеливост. Ако тежината на дисциплината е одредена со тоа што ќе учи и што ќе се случи со читањето, пишувањето и можеби странските јазици? Дали овие ученици ќе станат столари, машински инженери, електричари, медицински сестра, па дури и уредници на весниците.

Такашто ако модерната педагогија ја отфрли наставата по алгебра бидејќи се чини како стресна за деликатните уечници, што ќе биде ужасно за нашите деца? Замислете земја во која населението не знае да брои и кадешто важна е само самопочитта.