Од почетокот на интернетот, уметниците се прашувале што ќе направи новата ера на искуството кое се добива при гледање на уметничките дела.

На една конференција во 2001, Сузан Хазан од Израелскиот музеј се прашувала дали има простор за „восхит во технолошкиот свет?“ Набљудувајќи повеќе онлајн-галерии во тоа време, Хазан открила дека „брзината со која може да стигнеме до оддалечени музеи и да ги гледаме на екранот е алармантно инстантен“. Но, таа била загрижена дека ова може да го намали значењето на уметничките дела.

15 години подоцна, бројот на музеи кои ги прикачуваат своите колекции на интернет се зголемил многу. Овие места веројатно секогаш ќе постојат, но можеби секој од нас нема да мора да ги посети за да го види она што го чуваат. Студентите и академците може да спроведат секакви истражувања преку интернет.

„Open culture“ состави листа од огромни колекции на виртуелни галерии со речиси 2 милиони слики, скулптури, фотографии, книги и др. Некои од линковите на листата се следниве:

Google Art Project

L.A. County Museum

New York Public Library-Historic Maps

Norway National Museum

SFMoMA Rauschenberg Collection

Stanford University’s Cantor Art Center

Stanford University’s French Revolution Collection

The British Library

The British Museum

The Getty

The Guggenheim

The Met

The Morgan Library Rembrandt Sketches

The Museum of Modern Art/MoMA

The Museum of New Zealand

The National Gallery

The New York Public Library: Photos, Maps, Letters

The Rijksmuseum

The Smithsonian

The Tate

The Whitney

The Van Gogh Museum

Yale’s Great Depression Photo Collection

Vermeer