Митовите за флуордираната вода продолжуаат. Тие велат дека флуоридот не е природен, дека неговото додавање во резервите на вода не го спречува расипувањето на забите, дека предизвикува услови кои се движат од предизвикување на рак до Даунов синдром.

Австралискиот национален совет за здравство и медицински истражувања е во процес на ажурирање на своите докази за влијанието на флуоризираната вода врз здравјето на луѓето, бидејќи последен пат било издадено соопштение на оваа тема во 2007 година.

Неговите нацрт наоди и препораки се јасни:

Советот силно препорачува дека флуоридацијата на водата во заедницата е безбеден, ефективен и етички начин да се намали расипувањето на забите.

Советот дошол до овој заклучок откако ги анализирал доказите и издал технички извештај за сите оние кои сакаат повеќе детали.

Ова се митовите за кои доказите велат дека се погрешни.

1. Флуоридот не е природен

Флуоридот е природна супстанца што се наоѓа во карпите што лежат во подземните води; Исто така, флуоридот може да се најде во површинските води. Природното ниво на флуорид во водата варира во зависност од видот на водата (подземна вода или површинска) и видот на карпи и минерали со кои е во контакт.

Флуорид се наоѓа во сите природни водоснабдувања во одредена концентрација. Водата од океанот содржи флуорид со околу 1 дел на милион, приближно еднаков со нивото на флуоридирана вода за пиење во Австралија.

Видот на флуорид што најчесто се наоѓа во многу карпи и изворот на природниот флуорен јон во снабдувањето со вода е калциум флуоридот.

Трите главни флуорид соединенија кои се користат за флуоридна вода се: натриум флуорид, хидрофлуоросилицилна киселина (хексафлуоросилицична киселина) и натриум силикофлуорид. Сите овие целосно се мешаат (дисоцираат) во вода, што резултира со достапност на флуоридните јони со што се спречува расипување на забите.

2. Флуорираната вода не успева

Доказите за флуоридацијата на водата датираат од студиите на Америка во 40-тите, каде што стоматолошките истражувачи забележале пониски нивоа на расипување на забите во области со природен флуорид во снабдувањето со вода.

Ова поттикнало истражување кое вклучувало вештачка флуоризација на водоснабдувањето на голема заедница и споредување на стапките на распаѓање на забите со соседна заедница без флуорид.

Испитувањето било прекинато после шест години, бидејќи придобивките за децата во флуоризираната заедница биле толку очигледни што се сметало за неетички да не се обезбедат придобивки за сите деца, па така и водоснабдувањето на контролната заедница исто така било флуорирано.

Оттогаш, постојано гледаме пониски нивоа на расипување на забите поврзани со флуоридацијата на водата, а најновите докази, од Австралија и од странство, го поддржуваат ова.

Извештајот од Советот покажа дека децата и тинејџерите кои живееле во области со флуоридација на вода имале 26 до 44 отсто, помалку заби или површини погодени од распаѓање, а возрасните имале 27 отсто помалку расипување на забите.

Неколку фактори влијаат врз варијациите во популациите и земјите, вклучувајќи ја и исхраната, пристапот до стоматолошката заштита и количината на луѓе кои пијат вода од чешма.

3. Флуорираната вода предизвикува рак и други здравствени проблеми

Резултатите од истражувањето на Советот покажуваат докази кои укажуваат дека флуоридацијата на водата не е поврзана со: рак, Даунов синдром, когнитивни проблеми, намалена интелигенција, скршеница на колковите, хронична бубрежна болест, камења во бубрезите, висок крвен притисок, ниска родилна тежина, предвремена смрт од која било причина, мускулно-скелетни болки, остеопороза, проблеми со тироидната жлезда или други болести

Ова ги потврдува претходните изјави од Советот за безбедноста на флуоридацијата на вода и изјавите од меѓународните тела, како што се Светската здравствена организација, Светската стоматолошка федерација, австралиската стоматолошка асоцијација и американските центри за контрола на болести и превенција.

Повеќето истражувања кои тврдат дека покажуваат негативни ефекти врз здравјето, известуваат за областите каде што има високи нивоа на флуор што се случуваат природно во снабдувањето со вода.

Овие истражувања, исто така, честопати не се со највисок квалитет, на пример со мали димензии на примероци и не се земени во предвид другите фактори кои можат да влијаат на негативните здравствени резултати.

Додавањето на флуорид во водата за спречување на распаѓање на забите е едно од најголемите јавни здравствени достигнувања, со докази собирани повеќе од 60 години покажувајќи дека оваа пракса функционира и е безбедна.