Истражувањата покажуваат дека до шестата година од животот помала е веројатноста девојчињата да веруваат дека се навистина паметни. Сомневањето во себеси може да биде поттикнато од пораките испратени од родителите, наставниците, врсниците, културните норми и медиуми. Овие пораки велат: Остани во „линиите“. Почитувај. Немој многу да се разликуваш. Немој да доживееш неуспех.

Психотерапевтот Кејти Херли забележува дека младите девојки се борат да комуницираат за нивните потреби во училницата. Меѓутоа, таа вели дека кога девојчињата учат да го искористат својот глас, поголема е веројатноста да имаат подобри резултати на училиште, како и да му се спротивстават на негативниот притисок од врсниците, да ги вербализираат своите чувства кон пријателите и семејството и самостојно да ги решат секојдневните проблеми.

„Уште на рана возраст девојките треба да научат дека нивните гласови се важни: Тие треба да знаат како да ги покажат своите чувства, мисли, потреби и идеи. Уште поважно, треба да научат да ги искажуваат овие работи“, вели Кејти.

Едно нешто што родителите можат да го направат е да ги охрабрат девојките да креваат раце почесто, дури и кога не се сигурни дека нивниот одговор е точен.

Еве како може да им се помогне:

Преточете ги лошите идеи во есенцијални идеи

Во училница во основно училиште Џенифер Риел им дала задача на учениците да се обидат да ја пронајдат најлошата идеја за роденден. Која било идеја на која ѝ фали нешто. Забава во канализација. Забава без торта. Родителите и наставниците можат да го парафразираат неуспехот како нешто што ни е потребно.

„Бан Боси“, кампања за јавни услуги за поттикнување на лидерството кај девојчињата, објаснува дека девојчињата рано учат дека премногу висока самодоверба нема да им помогне, а тоа може да се слушне во нивните гласови.

„Многу девојчиња започнуваат реченици со извинување („Не сум сигурна дека ова е правилно, но...“) или речениците ги претвораат во прашања („Мартин Лутер Кинг бил лидер за граѓански права?“). Кампањата вели дека родителите треба да забележат како тие комуницираат пред нивните ќерки и да им дадат до знаење кога тие ќе користат нејасен индиректен јазик.

Во својата книга Херли препорачува да им се даде можност на девојките да вежбаат користејќи ги нивните уверливи гласови.