Иако се наоѓаме четири милиони километри поблизу до Сонцето овој месец, отколку што се наоѓавме во јули, сепак времето надвор е студено. Зошто е така?

Нашето растојание до Сонцето всушност нема многу врска со температурата што ја доживуваме. Повеќе е поврзано со аголот од кој нè осветлува светлината.

Светлината доаѓа од 90°, колку што е можно повеќе. Кога зимата е на врвот, во северната хемисфера сончевите зраци се насочени токму кон јужниот повратник, што е 23,5° под екваторот. Тој дел најмногу добива директна светлина.

Насекаде на друго место светлината удира под еден агол, а тоа значи дека истата енергија во секој метафоричен зрак се шири низ поголема површина, ослабнувајќи го ефектот на греење во која било дадена точка.

Ако замислиме зрак широк 4 километри, на 90°, тој ја става целата енергија за затоплување до 1 километар. Но на агол од 30° истата светлина ќе биде проширена низ 3 километри, со што ќе се преполови интензитетот на секоја точка. Ова може да го визуализирате со мала светилка. Насочете го зракот на вертикално парче хартија и ќе видите директен круг на светлината. Ставете ја хартијата под агол и ќе добиете дифузна елипса. Ова е речиси она што се случува со Земјата, освен што нашата планета е кружна и главно е создадена од камења и карпи.

Нашата близина до Сонцето би значела повеќе ако сонцето грееше преку конвекција. Како жешка рерна, конвекцијата се потпира на „медиум“ како што е воздухот за да ја пренесе топлината до целта. Но вселената е вакуум, а без гас или течност за носење на топлината Сонцето ќе мора да користи сјајна светлина.


Електромагнетните бранови носат енергија што ги загрева молекулите на воздухот и земјата при нивно пристигнување, наместо да бидат жешки кога ќе пристигнат и ќе пренесат топлина. Тоа е истиот вид греење кога вашето лице го загрева запалениот оган, но не го грее вашиот грб, туку ги испраќа енергетските бранови, што предизвикува вашата кожа да биде топла.

Колку е поинтензивна сончевата светлина, толку поголема енергија носи и толку поголема сончева топлина содржи, така што важен е интензитетот на зраците, а не колку сме блиску до изворот. Помалку интензивна сончева светлина во северната хемисфера во текот на јануари, во комбинација со помалку часови загревање секој ден, значи постудена зима колку што одите посеверно.

Сето ова предизвикува друго прашање: дали јужната хемисфера добива поинтензивна светлина во текот на летото, и дали тоа значи дека јануари таму е потопол отколку што јули е тука?

Изненадувачки, потопло е за време на летото во северната хемисфера. И покрај тоа што добиваме помал потенцијал на греење од Сонцето, таму постои поголема површина. Југот има повеќе вода во океаните, а бидејќи водата може да апсорбира многу топлина, без да ја зголеми температурата, местото со многу вода ќе биде постудено. Земјата се загрева прилично брзо, и покрај помалиот интензитет на топлина, така што северните лета се потопли.