Ракот на белите дробови е еден од најголемите причинители за смртни случаи поврзани со рак во светот. Причината зошто ракот на белите дробови има голема шанса да резултира со смрт се должи на имунитетот на канцерогените клетки или туморите т.н. пластичност.

Тоа е способноста на клетките да ја менуваат формата за да можат да го избегнат влијанието на одредени лекови. Научниците знаеле за оваа можност, меѓутоа, немале докази за неа.

Сето тоа се променило кога д-р Пурушотома Рао Тата и неговиот тим на Факултетот за медицина на Универзитетот „Дјук“ внимателно ги испитувале клетките на туморот и нивните својства. По внимателната евалуација, Тата и тимот направиле важен чекор напред во однос на тоа како ги гледаме канцерогените клетки.

Тие откриле дека туморозните клетки во себе криеле мал стомак, тенко црево и дуоденум. Ова било збунувачко откритие бидејќи овие клетки на белите дробови ја покажуваат структурата на клетките пронајдени во човечкиот стомак и цревата.

За да биде појасно, мора да се разбере дека клетките во различни делови на човечкото тело имаат поинаква форма, големина и својства. Значи, клетките присутни во белите дробови не се исти како оние што се присутни во стомакот.

Туморот е кластер на клетки што не изгледаат слично, ниту обезбедуваат некаква корист за телото. Но откритието дека туморските клетки се состојат од клетки присутни во другите делови од телото е извонредно.

Сите клетки започнуваат како исти, одредени гени присутни во клетките ги менуваат формата и функциите. Толку различни делови од телото се резултат на клетки што имаат одредени гени.

Генот одговорен за тоа што клетките земаат форма на белодробни клетки е соединение наречено NKX2-1. Кога истражувачите ги испитувале туморозните клетки, дознале дека овие клетки го немале овој ген.

Со доминантен ген што го контролира моделот на раст на клетката, таа започнува да го имитира следниот доминантен ген. Така, овие тумори почнале да се развиваат во други форми на клетки.

„Клетките на ракот ќе направат сè што е потребно за да преживеат“, вели Пурушотама Рао Тата.

За да ги тестираат своите наоди, истражувачите експериментирале со глувци и гo елиминирале NKX2-1 во нивните бели дробови. Со тоа, клетките на белите дробови почнале да се менуваат и да произведуваат дигестивни ензими.

Во следниот сет на експерименти ги елиминирале NKX2-1 гените од клетките на белите дробови и ги активирале онкогените KRAS и SOX2. Toa резултирало со развој на тумори што личеле на клетките од средната и задната жлезда.

Тимот развил систем на „мини-белодробни тумори“ - минијатурна верзија на ткивото на белодробното ткиво за да открие дека менувањето на генетиката е доволно за клетките на белите дробови да формираат тумори.

„Биолозите за рак долго време се сомневаа дека клетките на ракот може да ја променат формата со цел да избегнат хемотерапија и да се здобијат со отпор, но не ги знаеја механизмите што стојат зад ваквата пластичност. Сега кога знаеме дека си имаме работа со вакви тумори, можеме да почнеме да размислуваме што би можело да се направи за терапии за нивно блокирање“, вели Тала.