Создаден "бионички лист" кој подобро ја претвора сончевата енергија од обичниот лист

Истражувачите од Универзитетот Харвард создадоа систем кој им овозможува да ја складираат енергијата од сонцето, претворајќи ја сончевата енергија во хемиска, со користење на хибриден механизам на неорганска хемија и живи организми.

 

Споредувајќи го нивниот изум со природниот процес на фотосинтеза, тие велат дека нивото на ефикасност што го постигнале далеку ги надминува другите слични системи, вклучувајќи ја и самата фотосинтеза.

Трудот, објавен во списанието „Science“, го опишува истражувањето како решава две основни цели: зачувување на сончевата енергија, а не само претворање за употреба, како и градење на нешто корисно од јаглерод диоксид во атмосферата, со што се намалуваат стакленичките гасови.

„Мислам дека ова е доста возбудливо истражување. Претворањето на сончевата светлина во хемиски горива со висока ефикасност е нешто како свет грал за обновливиот извор на енергија“, влеи Јоханес Лижнер од Кралскиот колеџ во Лондон, кој бил дел од истражувањето.

Системот работи на следниот начин: поставена е тегла која содржи повеќе од две електроди, „Ralstonia eutropha“ бактерија и вода. Електричната енергија се пренесува преку електродите кои ги распаѓаат молекулите на водата, ослободувајќи водороден гас.

„Одлучивме да ги искористиме предностите на бактеријата која го апсорбира хидрогенот и јаглерод диоксидот и да ги искористиме да пораснат“.

Како што растат, овие организми произведуваат одредени соединенија. Бактеријата може да биде генетски инженирана за да се направат корисни работи како алкохол и пластични прекурзори.

Кога научниците за прв пат започнале ваков вид на експерименти, уште во 1960 година, успеале само да постигнат ефикасност од околу 1%, во однос на претворањето на сончевата енергија во биомасата.

Најновото истражување ја зголемува оваа бројка до 10%, со што вреди да се размислува за воведување во реалниот свет.

„Фактот што ова истражување ја надминува оваа бројка е ветувачки, но прашањето е дали би можело да функционира како уред во реалниот свет?“, вели Д-р Лишнер.

Истражувачите разговараат за користење на механизмот во земјите во развој, каде пристапот до инфраструктурата за зачувување и пристап до енергијата може да биде ограничен, а се поставува и прашањето дали овие биолошки системи можат да преживеат во области како на пример, пустината Сахара. Но, како што вели Лишнер, останува да се докаже примената во реалниот свет и инсистира дека трудот доста ветува.

Истражувањето дури има и потенцијал да наговести чекор напред во напорите за намалување на јаглерод диоксидот во атмосферата на светско ниво и да се претвори во нешто корисно.