Постојат многу работи поради кои детството во 90-тите беше посебно. ЦД плеерот што не го собираше во ниту еден џеб, легендарниот „Тамагочи“ итн. Повеќето од нив едвај се достапни денес, така што единствено можеме да се задоволиме со нашите сеќавања за нив. А кој би бил најдобар начин ако не создавањето на мемиња?