Во истражувањето на било какви белешки на генијалците низ историјата ретко се сретнуваат грешки. Тие се често врата кон нови сознанија. Неодамна се пронајдени белешки-шкртаници на Леонардо да Винчи што водат до едно сосема ново откритие.



Иан Хучингс, професор на Универзитетот Кембриџ, ги разгледувал бележниците на да Винчи од музејот „Викторија и Алберт“ во Лондон и открил дека генијалецот веќе формулирал важен закон за триење повеќе од 200 години пред да се објави истиот, и речиси 300 години пред да биде и експериментално докажан.

Професорот изјавил дека со нацртите и текстот од Леонардо се објаснува основата на законот за триење во 1943. „Тој знаел дека силата на триење што делува меѓу две лизгачки површини е пропорционална со оптоварувањето со кое се притискаат површините една кон друга и дека триењето е независно од областа на контакт меѓу двете површини.“ – изјавил тој. Професорот нагласил дека ова се „закони за триње“ што денес се припишуваат на францускиот научник Гијом Амонтос 2 децении подоцна. Неговите теории биле објавени во 1699.

Белешките на да Винчи биле добро познати во музејот, а воедно и опишувани од раковоството како „неважни белешки со дијаграми во црвена креда. Тие прикажувале стара жена со порака во обратен ракопис на уметникот, „смртната убавина е минлива и не трае“ (it. “cossa bella mortal passa e non dura”). Понатаму, напишано е дека „триењето се создава при двојно напор за двојно тежина“ (it. “la confregazione si fa di duplicata fatica in duplicato peso”) и прикажан е цртеж на експеримент за да се тестира тврдењето.

Професорот од Кембриџ ги разгледувал и останатите белешки на италијанскиот уметник што се чувале во музејот и открил дека Леонардо најверојатно имал детални познавања за законот за триење, од неговата употреба до ограничувањата и примена во машинеријата.

„20-годишната студија за триењето на Леонардо, која вклучува и негово емпириско разбирање на моделите за неколку механички системи, ја потврдува неговата позиција како извонреден и инспиративен пионер во науката за силата на триењето,“ додава Хучингс, кој воедно ги објавил овие откритиа во списанието Wear.

За жал неговите научни теории за овој закон и многу други идеи имале мало влијание на науката во тоа време, и тоа можеби затоа што малкумина дознавале за нив.