Колкав дел од вашиот приход трошите на храна? Извештајот од Светската програма за храна, објавен кон крајот на 2017 година, открива дека трошоците за основна исхрана се со енормни разлики во целиот свет.

На пример, жител на Њујорк троши само 0,6 отсто од дневниот приход - околу 1,20 долар, за да купи состојки за приготвување нешто основно како грав. Жител на Јужен Судан, пак, каде што има најголем диспаритет во храната од земјите во истражувањето, треба да потроши 155 отсто од дневниот приход - или еквивалент на 320 долари, за да ги плати истите состојки. Во Македонија, пак, еден ваков оброк варира од 1 до 1,99 долари.

За да се пресмета цената на сличен оброк за секоја локација, истражувачите од ВФП го утврдиле процентот на дневниот приход на една личност потрошен за храна, а потоа ја приспособиле валутата во американски долари, споредувајќи ја секоја пресметка со жител на Њујорк како основа. Трошоците за состојките за една порција биле пресметани во локална валута, и во повеќето случаи дневниот приход бил одреден со националните бројки за БДП по глава на жител.

Според ВФП, 795 милиони луѓе биле гладни во 2016 година, а тој број се очекува да се зголеми. „Ако луѓето се гладни, често причина е тоа што храната е скапа: нашиот свет е преполн со диспаритети во цената на основната храна“, се вели во извештајот.

Како што е прикажано на графиконот подолу, во некои делови од светот основниот оброк може да чини колку целодневна работа - а во некои случаи, како Сирија, Нигерија и Јужен Судан, цената може да го надмине секојдневниот приход на лицето.


Оваа нееднаквост на цената на храната е предизвикана од различни причини. За кризата со глад во Нигерија, каде што ВФП проценува дека цената на еден оброк изнесува 200,32 долари или 121 отсто од дневниот приход на една личност, причинител е насилството што со години се случува од страна на „Боко Харам“, кое довело до нарушување во образованието, поголемо раселување и намалено земјоделско производство, што значи и помалку храна за јадење.

Планинскиот и често изолиран терен во Непал, каде што цената на една чорба е 27,77 долари (13 отсто од дневниот приход) им го отежнува животот на 9 отсто од жителите во селата. „Единствен начин да стигнеме некаде е да пешачиме. Храната и другите добра се транспортираат на муле или крави на големи надморски височини. Но една третина од патеките се премногу стрмни или тесни за животните, па луѓето мораат да носат вреќи што тежат повеќе од 30 килограми“, укажува ВФП. Кога на овие места ќе се случат природни катастрофи, патеката за носење храна е избришана или уништена, оставајќи ги луѓето во уште полоши услови.

Each day, 75 metric tons of produce grown for export on Kenyan farms is rejected after being deemed aesthetically imperfect. That’s the equivalent of 600,000 tomatoes — ugly but edible — which mostly end up in landfills. . In January last year, WFP launched a pilot project to change the destination of these ugly vegetables from landfill to lunch, by diverting them into the country’s school meals programme. . Over four months this helped rescue more than 5 metric tons of green beans, snow peas, snap peas and broccoli — enough to feed 2,200 children for 75 school days. . Food waste is a #RecipeForDisaster. There is enough food to feed the world’s 7 billion people. But still, one in nine people go to bed on an empty stomach each night. That's why we've launched #RecipeForDisaster, a social media campaign that aims to spotlight food waste and highlight simple solutions we can take to prevent it. Check the link in bio for more information. . Every #RecipeForDisaster is a meal that prevents food waste. . #worldfoodprogramme #wfp #zerohunger #foodwaste

A post shared by World Food Programme (@worldfoodprogramme_official) on Mar 28, 2018 at 8:57am PDT

Иако секоја област што се соочува со нееднаквост и недостиг на храна бара приспособено решение, постојат неколку тактики кои, со соодветни ресурси, би можеле да помогнат пристапот до храна да биде подостапен. Еден таков начин е да се преструктурираат системите за храна и да им се помогне на владите да креираат одржливи програми за оброк. „Обезбедувањето на учениците со секојдневен оброк, или давање храна за дома, не само што го зајакнува нивното здравје, раст и интелектуален развој, туку на крајот ја поттикнува економската продукција на цели народи бидејќи децата се претвораат во возрасни лица способни за работа“, се вели во извештај на ВФП. Со други зборови, успехот на една земја и на нејзиниот народ зависи од храната.