Што содржат мастилата за тетоважи? Потенцијално опасни адитиви не се наведени во состојките

Што содржат мастилата за тетоважи? Потенцијално опасни адитиви не се наведени во состојките

Подготвил: Маја Пероска

Лектор: Ивана Кузманоска

Тетоважите се вообичаена форма на трајно самоизразување, што датира илјадници години. Повеќето уметници за тетоважи ги следат строгите здравствени и санитарни прописи, па може да се претпостави дека и мастилата за тетоважите се внимателно регулирани.

Но, како што пишува во студија направена од хемиски истражувачи, до 90 отсто од мастилата за тетоважи во САД можно е да се погрешно означени. Не се работи само за случај на недостиг на пигмент или минорно несовпаѓање. Испитаните мастила содржеле потенцијално загрижувачки адитиви, кои не биле наведени на пакувањето.

Што има во мастилото?

Сите мастила се составени од еден или повеќе пигменти, кои се молекули кои ја даваат бојата на тетоважите и се некој вид носач за тој пигмент. Пред 20 век пигментите што се користеле во тетовирањето вклучувале пепел, јаглен, минерали или други природни материјали. Сепак, околу средината на 20 век уметниците за тетоважи почнале да прават свои мастила користејќи синтетички пигменти и бои.

Денес, речиси сите пигменти што се користат во тетоважите се направени од синтетички молекули кои овозможуваат светли бои - со исклучок на белите и црните пигменти.

Во изминатите неколку децении производството на мастило за тетоважи се префрли од индивидуални уметници кои создаваат свои производи на големи компании кои произведуваат мастила и им ги продаваат на уметниците. Тимот на хемиски истражувачи сакал да открие дали овие мастила ги содржат рекламираните состојки напишани на пакувањата, па анализирал 54 мастила за тетоважи од пазарот во САД.

Ненаведени состојки

Повеќе од половина од мастилата што ги анализирал истражувачкиот тим содржеле ненаведен полиетилен гликол. Различни медицински производи ја содржат оваа состојка, вклучително и лаксативите. Сепак, полиетилниот гликол може да предизвика алергиски реакции, а во случај на тетовирање, истражувањето сугерира дека повторената изложеност на истиот може да доведе до откажување на бубрезите.
Пронајден бил и пропилен гликол во 15 мастила, иако тој не бил наведен како состојка во ниту едно од нив. Пропилен гликолот е генерално нетоксичен и структурно сличен на глицеринот, кој се користи за згуснување на мастилото. Иако пропилен гликолот е безбеден за повеќето луѓе, некои луѓе се многу алергични на него. Всушност, тоа бил и алергенот на годината, прогласен од Американското здружение за контактен дерматитис, за 2018 година. Алергиската реакција на пропилен гликол може да предизвика исип на кожата, чешање и акни.

Во неколку мастила истражувачкиот тим пронашол ненаведени состојки кои се вообичаени во козметиката, но не се тестирани во мастилата за тетоважи. Тие се БХТ, додекан и 2-феноксиетанол. Во ниски концентрации, 2-феноксиетанол може да биде конзерванс. Но, Управата за храна и лекови од САД предупредува дека може да се пренесе на доенчиња преку доење и да доведе до повраќање и дехидрација кај нив.

Од 54 мастила што тимот ги анализирал, 29 пријавиле присуство на точни пигменти, додека останатите или не пријавиле или пријавиле погрешни пигменти. Ова е познат проблем во мастилата за тетоважи, што производителите на мастила сè уште не го решиле.

Загриженост за пигментот


Студиите откриле дека саѓите, примарниот црн пигмент што се користи во тетовирањето, може да бидат контаминирани со некои од молекулите што предизвикуваат рак, кои се наоѓаат во издувните гасови од автомобилите и чадот од цигарите.

Регулативите во Европа забрануваат употреба на син пигмент 15 и зелен пигмент 7, што содржи бакар. ЕУ ги забранува овие пигменти поради загриженоста дека нивната употреба во бои за коса може да предизвика рак на мочниот меур, иако истражувачите сè уште не ја проучувале таа врска со тетоважите.

Во моментов, не постои јасен консензус за истражување за тоа дали тетоважите се безбедни или не, бидејќи тие можат да предизвикаат инфекција и алергиски реакции.

Студиите се важен дел во утврдувањето на она што всушност го има во тетоважите, така што истражувачите можат подобро да ги разберат сите негативни настани што тие можат да ги предизвикаат, како што се долготрајните алергиски реакции.

Кога детално ќе се знае што содржи мастилото за тетоважите, лекарите ќе можат да идентификуваат какви здравствени проблеми треба да бараат кај тетовираните поединци.

Здравствените проблеми поврзани со тетоважите за кои истражувачите имаат податоци доаѓаат од неквалификувани уметници кои следат лоши санитарни протоколи. За да се спречат потенцијалните здравствени проблеми, оние што размислуваат за тетоважа препорачливо е да соработуваат со искусен и обучен уметник (тату-артист), кој ги следи најдобрите практики за хигиена и нега на тетоважата.

Извор: cbsnews.com

Фото: Freepik