Инженер на НАСА открива како е да се управува со роверот на Марс

Инженер на НАСА открива како е да се управува со роверот на Марс

Подготвил: Драгана Петрушевска

Лектор: Ивана Кузманоска

НАСА ќе го слета својот следен ровер „Персевиренс“ на површината на Марс во февруари 2021. Инженер кој управува со роверот „Кјуриосити“, кој веќе се наоѓа на Марс, открива како изгледа неговата работа.

Сигналот од Земјата до Марс доцни 22 минути, што значи дека управувањето со роверот на непознатата  површина бара планирање. Иван Хилгеман, инженер на НАСА кој е еден од инженерите што управуваат со „Кјуриосити“, пишува за своето искуство во објава на „Медиум“. Неговата цел при пишувањето на објавата не била само да ја сподели својата уникатна приказна, туку и да им понуди поглед „зад сцените“ на сите што ќе го следат движењето на „Персевиренс“.

Хилгеман открива дека „Кјуриосити“ добива информации од Земјата еднаш дневно, а е оставен сам на себе во остатокот од денот. Роверот има 3Д-камери и сензори со кои може да извршува многу задачи самостојно, на пример, да собира и да скенира примероци или да вози до претходно планирани локации.

Сепак, роботот понекогаш се заглавува на површината, а кога ќе се случи тоа, тој останува на локацијата додека не биде управуван од Земјата. Лицето што е одговорно за роверот има одговорност и за неговата безбедност. Инженерите добиваат слика од околината на роверот преку камерите.


Фото: NASA

Кога станува збор за испраќањето инструкции до роверот, инженерите имаат неколку опции кога ќе имаат поглед на околината. Тие испраќаат информации во таканаречен режим на слепо возење во кој роверот слепо ги следи специфичните упатства што му се дадени, без да ги менува доколку има напредок.

Друг метод е визуелната одометрија, која најчесто се користи, според Хилгеман. Со овој метод роверот прави фотографии на секој метар и во редовни временски интервали, а потоа тие се споредуваат за да се види движењето на роверот и можните промени на површината.

Конечно, најнапредниот метод за возење на роверот се нарекува „автонав“, во кој роверот може да се движи само околу 30 метри на час. Овој режим е како автономното управување на автомобилите. Роверот е способен автономно да наоѓа сигурни патеки со фотографирање на околината.

„Персевиренс“, кој треба да слета на Марс на 18 февруари, ќе биде побрз и има камери во боја и со подобра резолуција од „Кјуриосити“, открива Хилгеман.

Автор: Тревор Инглиш
Извор: interestingengineering.com