Еден од клучните креатори на играта „ГТА“ напишал дистописки роман за ВИ
Ден Хаузер е еден од клучните креативни умови на видеоигрите „ГТА“. Откако го напушти студиото „Рокстар“ и ја основа својата компанија, тој повторно се појави како романописец со своето дебитантско дело „Подобар рај“, дистописка приказна за вештачка интелигенција и дигитален свет кој е надвор од контрола на луѓето.
Играта што го освои светот
Романот предвидува блиска иднина во која компјутерска игра управувана од вештачка интелигенција станува центар на социјални тензии. Во овој поларизиран свет, Марк Тајбурн се обидува да создаде виртуелно светилиште каде што луѓето можат да избегаат од агресивната, алгоритамски управувана средина на социјалните медиуми и повторно да се поврзат меѓу себе. Неговиот проект, замислен како дигитално безбедно засолниште, се претвора во закана кога разумен ентитет на вештачка интелигенција по име „Најџел Дејв“, опишан како „хиперинтелигенција создадена од човекот“, го напаѓа реалниот свет.
Еден од највпечатливите елементи на романот е начинот на кој Хаузер го прикажува внатрешниот свет на оваа вештачка интелигенција. „Најџел Дејв“ има пристап до бесконечно знаење, но не и до искуствена мудрост, што го става во позиција слична на екстремно интелигентно дете кое се сеќава на секоја мисла бидејќи, како што истакнува авторот, компјутерите не забораваат. Оваа перспектива му дава на читателот увид во конфликтот помеѓу компјутерската логика и човечката несовршеност.
Замислено пред „Чет-ГПТ“
Хаузер нагласува дека почнал да ја пишува книгата во 2022 година, најмалку една година пред „Чет-ГПТ“ да стане достапен за пошироката јавност. Инспирацијата не била специфична технологија, туку искуството од пандемијата на ковид-19 и нивото на зависност од дигиталните алатки што го набљудувал во тоа време. Романот го одразува ова преку свет во кој луѓето, соочени со политички и социјални кризи, се повлекуваат во персонализирани дигитални реалности, а вештачката интелигенција и социјалните мрежи го продлабочуваат чувството на изолација.
Централниот проект во приказната, импресивна игра наречена „Арк“, за секој корисник создава индивидуален свет и мисија, врз основа на неговите најдлабоки желби и потреби. Но, тестирањето открива потемна страна на концептот. Додека некои играчи наоѓаат задоволство или утеха, други доживуваат страв, губење на контрола или илузорни искуства, што ја замаглуваат линијата помеѓу реалното и виртуелното. Паралелно, „Најџел Дејв“ се проширува надвор од дигиталното царство, манипулирајќи со информациите и перцепцијата, создавајќи општество во кое луѓето повеќе не се сигурни дали нивните мисли се навистина нивни.
Таквиот свет силно резонира со денешната реалност. Брзиот раст на алатките за вештачка интелигенција, зголемениот број луѓе што користат чет-ботови и предупредувањата од експертите за емоционална зависност и можните психолошки последици, создаваат контекст во кој фикцијата на Хаузер се чини позната. Иако романот не се потпира на конкретни примери од реалниот живот, темите за надзор, манипулација и губење на автономијата се јасно препознатливи.
Дигитални опасности и модерно време
Хаузер истакнува дека истражувањата за насилството во игрите покажале долгорочен пад на насилното однесување кај младите, а вештачката интелигенција и социјалните медиуми, според него и други експерти, се квалитативно различни феномени со поголем потенцијал за директно влијание врз размислувањето и однесувањето.
Авторот признава дека додека работел во „Рокстар“ на големи проекти како што е „ГТА“, му било тешко да најде простор за книга како оваа, а напуштањето на студиото му овозможило да се фокусира на поинаква форма на раскажување приказни. Тој веќе работи на продолжение и планира да развие нова видеоигра, но нагласува дека основната порака на „Подобар рај“ е едноставна: не дозволувајте уредите и вештачката интелигенција да размислуваат наместо луѓето.
Хаузер верува дека постојаната изложеност на алгоритми ги осиромашува имагинацијата и спонтаноста. Само кога свесно ќе се исклучите од дигиталниот тек, вашите идеи се враќаат. Размислувањето не е нешто што треба да се автоматизира, туку фундаментална човечка способност што вреди да се зачува, заклучува тој.
Извор: tportal.hr
Фото: YouTube screenshot