Моето име е Драгомир Марковиќ. Јас сум последна година на Земјоделскиот факултет во Чачак, Универзитетот во Крагуевац. Мојата тримесечна мобилност Еразмус+ за целите на пракса ја реализирав на Факултетот за биотехнички науки во Битола, во периодот од 15 ноември до 15 февруари.
Одлуката да ја реализирам мојата мобилност во Битола беше главно мотивирана од моето запознавање со колешката Александра Гроздановска, која стажираше на мојот факултет. Како студент задолжен за пречек на студентите што доаѓаат, имав чест да ѝ помогнам по нејзиното пристигнување, што резултира со наше долгогодишно пријателство. Исто така, одличната соработка меѓу нашите два факултета ми олесни многу во прибирањето на документацијата, наоѓање сместување и тоа што за државјани на Република Србија не е потребна виза за Македонија. Штом пристигнав во Македонија, ги почувствував гостопримството и поврзаноста меѓу нашите два народа.
Координацијата и организацијата на мојот престој беа во рацете на професорката Дијана Блажековиќ-Димовска, на која ѝ должам огромна благодарност за нејзините напори да го направи мојот престој што е можно попријатен и поубав. За време на престојот бев сместен во Студентскиот дом „Кочо Рацин“. Ја надминав малата јазична бариера во првата недела, па можев лесно да стапам во контакт со другите ученици и лесно да се вклучат во работата. За време на праксата имав можност да работам на различни проекти кои се занимаваат со агрономија и да стекнам практично искуство кое ќе ми користи во понатамошната кариера. Работата во лабораториите беше во фокусот на мојата пракса, каде што имав можност да се запознаам со напредните техники во биотехнологијата. Преку размена на искуства со други студенти, стекнав нови пријатели и ја проширив својата професионална мрежа.
Македонската култура и традиција ми дадоа нови перспективи и го збогатија моето искуство. Екскурзиите и посетите во други градови дополнително ги зацврстија моите врски со оваа прекрасна земја.
На крајот од мојот престој, почувствував голема благодарност за сѐ што научив и доживеав. Многу сум им благодарен на сите што придонесоа мојата пракса да биде успешна и незаборавна. Би споменал само неколкумина кои најмногу придонесоа времето што го поминав во Битола да остане во најдобро сеќавање, и тоа се пред сѐ Александра Гроздановска и професорката Дијана Блажековиќ-Димовска. Покрај нив, Михаил Вучовски, Сара Дивјакоска, Виктор Ванески од Факултетот за биотехнички науки и Анита Гоцевска од Високата медицинска школа.
Исто така, сакам да им се заблагодарам на сите вработени во домот „Кочо Рацин“.
Се надевам дека ќе имам можност да се вратам и да го надополнам моето искуство од Битола и Македонија, а пред сѐ, да ги негувам пријателствата што ги создадов овде.
(Комерцијална објава)