Лејди Гага, Барак Обама, Бил Гејтс, Пол Макартни и Џастин Бибер имаат нешто заедничко со Џими Хендрикс, Џуди Гарланд и Дејвид Боуви - сите се левучари. Оваа уникатна карактеристика ја делат околу 10 отсто од луѓето во целиот свет. Прашањето зошто некои луѓе ја претпочитаат левата рака сè уште е тема на активно научно истражување.

Неодамнешно истражување објавено во списанието „Нејчр комјуникејшнс“ фрла нова светлина врз генетскиот аспект на левучарите. Научниците идентификувале ретки варијанти на генот познат како ТУББ4Б, кој игра улога во контролирањето на обликот на клетката. Овие варијанти се 2,7 пати почести кај левучарите, нудејќи увид во генетската заднина и ориентацијата на примарната употреба на рацете.

Кај повеќето луѓе, левата хемисфера ја контролира и доминантната десна рака. Релевантните нервни влакна се вкрстуваат од лево кон десно во долниот дел на мозокот. Кај левучарите, десната хемисфера ја контролира доминантната рака, објаснува невробиологот Клајд Франкс од Институтот за психолингвистика „Макс Планк“.

ТУББ4Б го контролира процесот на интеграција на протеините кои се од витално значење за клеточната структура наречена микротубули. Франкс сугерира дека овие микротубули може да играат клучна улога во воспоставувањето асиметрија на мозокот, што диктира која рака ќе биде доминантна.

Врз основа на генетските податоци на повеќе од 350.000 средовечни и постари лица од базата на податоци на Обединетото Кралство „Биобенк“, ново истражување открива интригантни сознанија. Додека околу 11 отсто од учесниците биле левучари, преваленцата на левучари варира на глобално ниво, под влијание на културните и еколошките фактори.

- Сметаме дека повеќето случаи на левучари се случуваат едноставно поради случајни варијации за време на развојот на ембрионот на мозокот, без специфични генетски или еколошки влијанија - објаснува Франкс.

Стигмата историски поврзана со левучарите, рефлектирана во јазикот и културните практики, исчезна со текот на времето. Сепак, разликите во распространетоста сè уште постојат во различни региони, што укажува на културно потиснување на левучарите.

Покрај горенаведените импликации, студијата укажува и на потенцијалните врски помеѓу асиметријата на мозокот и психијатриските особини. Поединци со состојби како шизофренија или аутизам имаат поголема веројатност да бидат левучари или да ги користат двете раце еднакво, што укажува на заеднички генетски патишта.