Научниците работеле на револуционерно истражување кое нуди нови сознанија за предењето на мачките. Традиционално, вокализацијата на животните е диктирана од димензиите на гласните жици, посочува Кристијан Хербст од Универзитетот во Виена, Австрија.

Гласните жици се две ленти од мазно мускулно ткиво сместени во гркланот. Општо земено, колку е поголемо суштеството, толку се подолги гласните жици, што доведува до подлабока, позвучна вокализација, објаснува Хербст.

Домашните мачки имаат релативно кратки гласни жици, што е погодно за производство на високи тонови. Сепак, мистеријата за предење на мачките останува, особено ако се земе предвид дека дивите мачки, како гепардите и рисовите, исто така предат. Исто така, постои идеја дека предењето може да вклучува мускулни контракции во гркланот, но таа теорија е оспорена од Хербст и други научници.

Хербст и неговите колеги користеле уникатен метод на истражување - ги испитувале гркланите на осум домашни мачки кои биле евтанизирани поради болест. Тие забележале дека изолираниот грклан произведувал смирувачки звук на шушкање без никаква помош од мускулните контракции.

Магијата лежи во сврзното ткиво лоцирано во внатрешноста на гласните жици, кое ја менува фреквенцијата на произведените звуци. Хербст истакнува дека иако ова сврзно ткиво претходно било забележано кај мачките, никој не го поврзал директно со чинот на предење.

Сепак, важно е да се забележи дека резултатите од споменатото истражување не ја отфрлаат целосно улогата на мускулните контракции во засилувањето на звуците на предење кај живите мачки.

И покрај тоа, прашањето зошто мачките предат сè уште останува. Некои теории посочуваат дека тоа означува задоволство и поттикнува интеракција. Покрај тоа, се сугерира дека предењето може да послужи како смирувачки механизам и да го поддржи процесот на заздравување по повреда.

Извор: Zimo
Насловна фотографија: Pixabay