„Шнајдер електрик“ објави нов извештај во кој се истакнува како забрзаната електрификација би можела да стане клучен двигател на економската и енергетската трансформација на Европа. Според анализата, Европската Унија троши околу 380 милијарди евра годишно за увоз на енергија, при што речиси 60 проценти од нејзините потреби доаѓаат од странство. Забрзувањето на транзицијата кон електрифицирана економија, придружено со развој на локално производство и иницијативи на производителите, би можело да ја намали оваа зависност, да создаде до милион нови работни места и да заштеди до 250 милијарди евра годишно до 2040 година.

И покрај технолошкиот напредок и достапните решенија, електрификацијата во Европа стагнира десет години на само 21 процент, 10 процентни поени помалку отколку во Кина, каде што процесот се одвива со забрзано темпо. Покрај тоа, цената на енергијата за домаќинствата во ЕУ достигнува просек од 0,27 евра за киловат-час - речиси двојно повеќе од онаа во Соединетите Американски Држави и повеќе од три пати повеќе од онаа во Кина. Со други зборови, европските граѓани плаќаат значително повеќе за своите основни енергетски потреби, додека зависноста од фосилни горива продолжува да ги оптоварува буџетите и да ја забавува зелената транзиција.

Извештајот „Европска енергетска безбедност и конкурентност – Забрзување на електрификацијата“ предупредува дека континентот се соочува со енергетска трилема – потребата истовремено да се обезбедат прифатливи цени, сигурно снабдување и одржливост. Иако емисиите на стакленички гасови се намалени за 37 проценти во споредба со 1990 година, зависноста од увоз на фосилни горива останува најголемата пречка за создавање отпорен енергетски систем.

Исто така, постојат големи разлики меѓу земјите-членки. Нордиските земји се предводници во електрификацијата на транспортот и зградите, јужноевропските земји напредуваат во градежниот сектор, додека Западна и Централна Европа брзо развиваат индустриска електрификација и модели на „просумер“, кои ги претвораат потрошувачите во производители на енергија. Ваквите практики се клучни за зајакнување на конкурентноста на глобалниот пазар и намалување на енергетската зависност на Европа.

„Шнајдер електрик“ предлага голем број конкретни мерки што би можеле да го забрзаат преминот кон електрифицирана економија. Клучните препораки се намалување на ценовниот јаз помеѓу електричната енергија и природниот гас, преку реформирање на даночната политика и постепено укинување на субвенциите за фосилни горива. Понатаму, потребно е да се олесни пристапот до финансии и капитал, особено за малите и средни претпријатија, и да се насочат средствата од системот за тргување со емисии и фондовите за иновации кон проекти за електрификација.

Извештајот ја истакнува и важноста на зајакнувањето на локалните пазари и одржливиот развој - од задолжителна електрификација на нови згради и индустриски постројки до забрзано распоредување на топлински пумпи и електрични возила, како и до поттикнување на локалното производство на енергија и создавање паметни заедници. Понатаму се препорачува забрзување на процесот на стандардизација и охрабрување на европската индустрија, преку одржливи јавни набавки и поддршка на иновациите, за да се задржат економските придобивки во рамките на континентот.

Според процените во извештајот, потенцијалот за инсталации на соларни панели на покриви во Европската Унија надминува 1.000 гигавати - десет пати повеќе од моменталниот инсталиран капацитет. Ова потврдува дека Европа има ресурси, знаење и технологија, но нема доволно политичка и регулаторна решителност за да го забрза преминот кон поодржлив енергетски модел, кој би обезбедил стабилност, пониски трошоци и повисок степен на енергетска самоодржливост на долг рок.

Извор: itcbusiness.info

Фото: Freepik