Свинската маст не е нездрава, но многу е важно да се биде умерен во конзумирањето.



Како се добива:

Воден начин: масното ткиво се топи во врела вода и се собира на површината.
Сув начин: масното ткиво се топи со пржење, а од остатокот се добиваат џимиринки.
Растопената маст се прочистува преку сито и се остава да се излади. Од брзината со која ќе се излади зависи и нејзиниот состав, кој може да биде од зрнеста или мазна текстура.


Основен состав и квалитет:

Најмногу зависи од масното ткиво што се растопува и поважно – како се хранела свињата. Свинската маст содржи 40% заситени масни киселини, од кои најзастапени се стеаринската и палмитинската; 50% мононезаситени масни киселини и 10% полинезаситени масни киселини богати со витамини.


Употреба:

При динстување, печење или пржење; препорачливиот размер на заситени и незаситени масни киселини ги штити мастите од оксидација кога ќе се изложат на воздух и топлина.


Свинската маст не е нездрава!

Многу научни истражувања одамна го срушија митот дека свинската маст е нездрава. Најважна е умереноста, но и врамнотеженоста која единствено може да се постигне доколку во исхраната се користат и други масти и масла, покрај свинската маст.


Свинската маст содржи холестерол

Холестеролот е нужна материја за низа метаболички процеси и за синтеза на хормоните. Без него нашиот организам не може нормално да функционира, поради што и го внесуваме преку храната и на тој начин нашиот организам го произведува.


Свинската маст е добар конзерванс

Овој тип маснотија тешко се расипува и може да трае долго, доколку се чува на темно и ладно место. Заради тоа, во кулинарството традиционално се употребува и како состојка за чување, на пример, на печено месо, со слична функција и достојна замена за денешните ладилници.