Животните искуства и факти се еден вид меморија. Возењето велосипед е друго: тоа е вештина или научен модел на движење што невролозите го нарекуваат „процедурална меморија“, попозната како „мускулна меморија“.

Ова е еден вид несвесна, долгорочна меморија, каде што едно лице може да се сети на нешто без да мора да размислува; нема директна, свесна свест.

Се разбира, постојат многу вештини како возење автомобил или врзување врвки. Овие вештини се толку вградени во нашите умови, што не треба ни да размислуваме за нив.

Не е јасно зошто процедуралните спомени е потешко да се заборават од другите, но тоа може да има врска со тоа каде се складирани во мозокот; област која изгледа e релативно заштитена и отпорна на повторно поврзување.

Извор: Science Focus
Фото: Freepik