Дваесет американски држави повторно ја воведоа обврската за предавање ракопис во училиштата, менувајќи ја практиката создадена во 2010 година со воведувањето на заедничките основни образовни стандарди.
На почетокот на 2024 година Калифорнија донесе нов закон со кој се бара од државните училишта да воведат настава за учење ракопис, за учениците од прво до шесто одделение. Кентаки усвои слични прописи подоцна во 2024 година. Не сите држави сакаат да го вратат ракописот во училиштата бидејќи стручната дебата за местото на ракописот во современото американско образование продолжува. Додека некои експерти веруваат дека знаењето како да се работи на тастатура е поважно во дигиталната ера, поборниците на традиционалниот пристап укажуваат на когнитивните придобивки од учењето ракопис и неговата историска вредност.
Без разлика што велат во дебатите, зачувувањето на ракописите е од историско значење. Поврзаните линии и споените знаци за пишување го претставуваат 5.000-годишното долго патување на човештвото - од древните месопотамиски глинени плочи до средновековните ракописи, па и до лични писма кои ги зачувале интимните човечки врски низ вековите. Треба да се прочитаат некои нејасно напишани ракописи, а тоа во моментов нема да биде можно дури и со најновите достигнувања на вештачката интелигенција.
Затоа Националниот архив на САД бара доброволци за транскрипција на ракописи. Милиони историски документи чекаат да бидат достапни за јавноста, од кои некои се стари над 200 години, тешко читливи за оние што не се запознаени со ракописното писмо.
Националната управа за архиви и записи (НАРА) ја започна програмата „Граѓански архивист“, која обединува волонтери за да помогнат во транскрипцијата и организирањето на дигитализирани ракописи. И покрај напредокот во вештачката интелигенција и технологијата за оптичко препознавање знаци, човечкото знаење останува суштинско за прецизна транскрипција, особено при оштетени документи, невообичаени стилови на пишување или застарен јазик.
Повеќе од 5.000 волонтери се приклучиле на програмата, работејќи на различни проекти, од транскрипција на пензиски документи од Американската војна за независност, до договори за работа од периодот 1866-1870 година. Волонтерите учествуваат според сопствените способности, а некои се исклучително вредни, како пензионерот Алекс Смит од Пенсилванија, кој во текот на девет години препишал повеќе од 100.000 документи.
Извор: bug.hr
Фото: Freepik