Ентони Де Мело бил језуитски свештеник и психотерапевт кој станал познат по неговите книги и конференции за духовност. Роден бил на 4 септември 1931 година во Бомбај, Индија, но во текот на неговиот живот тој достигнал меѓународно признание како духовен водач, писател и јавен говорник, поради што патувал во многу земји, а најмногу придонел во Шпанија и САД.

Де Мело го покажувал патот на автентичен живот преку своите приказни и предавања. Неговата духовна проникливост преку разбирањето на човештвото добро се гледала во неговото учење. Тој служел како директор во Институтот за апостолско советување “Sadhana“ во Пуна Индија, се до неговата смрт на 2 јуни 1987 година.
 
Техниките за медитација предавани од страна на Де Мело биле комбинација на источна религиозна мисла, модерна психологија и духовни вежби на Игнатиј Лојала, основачот на религијата језут.

Тој силно верувал дека повеќето луѓе спијат и дека мора да се разбудат и да станат свесни што има во нив и околу нив. Според него луѓето треба добро да бидат запознаени со нивните чувства, впечатоци, мисли и што е најважно со нивниот ум.

Некои од неговите книги се: “Будење“, “Патот на љубовта“, “Песната на птицата“, “Една минута мудрост“, “Будење: Разговор со господарот“, “Повторно откривање на животот: Будење во реалноста“, “Една минута на бесмислици,“Контакт со Бог“.

Темите во неговите книги вклучувале: христијанска духовност, будистички параболи, хинду вежби за дишење и психолошка проникливост за животот.


Ова се некои од неговите популарни цитати:


“Совршената љубов го изгонува стравот. Онаму каде што има љубов нема барања, нема очекувања, нема зависност. Јас не барам ти да ме направиш среќен, мојата среќа не лежи во тебе.

“Ако посакаш да ме напуштиш, јас нема да се сожалувам себеси, јас неизмерно уживав во твоето друштво, но јас нема да се прилепувам“.

“Овие нешта ќе го уништат човечкиот род: политика без принципи, напредок без сочувство, богатство без работа, учење без тишина, религија без бестрашност и обожавање без свесност“.

“Немам страв дека ќе те изгубам, ти не си предмет во моја сопственост или нечија друга. Те сакам каква што си, без приврзаност, без стравови, без услови, без егоизам, обидувајќи се да не те апсорбирам. Те сакам слободно бидејќи ја сакам твојата слобода, исто како мојата“.

“Ги гледаш лицата и нештата не какви што се, туку ги гледаш како што си ти“.

“Штом ќе погледнеш на светот преку идеологија, ти си упропастен. Никаква реалност не се вклопува во идеологија. Животот е над тоа... Затоа луѓето секогаш бараат значење во животот...

“Значењето се наоѓа кога се оди над значењето. Животот добива смисла кога го перцепирате како мистерија и не прави никаква смисла за идејата на умот“.

“Луѓето погрешно претпоставуваат дека нивното размислување е смислено од нивната глава, тоа е направено од срцето кое прво диктира заклучок, а потоа и наредува на главата да обезбеди размислување кое ќе го брани“.

“Кога ќе се ослободиш од стравот за неуспех, вашата тензија за успех... вие можете да бидете вие. Опуштете се. Нема веќе да возите со притиснати сопирачки“.

“Мудроста има тенденција да расти во однос на нечија свест или нечие незнаење“.

“Филозофот Диоген јадел леб и леќа за вечера. Него го видел филозофот Аристипус кој живеел удобно ласкајќи му на кралот. Аристипус рекол: Ако сакаш да научиш да бидеш во служба кај царот, не мора да јадеш леќа. Диоген рекол: Научи да јадеш леќа, и нема да мораш да се потчинуваш на царот“.

“Кога си виновен, не ги мразиш своите гревови, туку себеси“.

“Ако она што го бараш е вистина, постои едно нешто што треба да биде над сите.  Јас знам. Огромната страст за тоа. Не. Туку неуморната подготвеност дека може да грешиш“.

“Трагедијата на приврзаноста е ако предметот не се достигне предизвикува несреќа. Но ако се достигне не предизвикува среќа, тоа само предизвикува блесок на задоволство проследено со здодевност, и секогаш е придружено се разбира од стравот дека може да се загуби предметот на вашата приврзаност“.

“Не барај од светот да се смени.... ти прво смени се“.

“Кога ќе дојдеш да видиш дека не си толку мудар како денес како што мислеше вчера, ти си помудар денес“.

“Секој пат кога си со некој или мислиш на некој мора да си кажеш на себеси: Јас умирам и тоа лице исто така умира и обидете се да ја доживеете вистината на овие зборови кои ги мислите.

“Ако секој од вас се согласува да го вежба ова, горчината ќе умре, а хармонијата ќе се појави“.

“Среќата е нашата природна состојба. Среќата е природна состојба на малите деца, на кои им припаѓа царството додека не станат загадени и контаминирани од глупоста на општеството и културата. За да се здобиете со среќа не треба ништо да правите, бидејќи среќата не се стекнува.  Дали некој знае зошто? Па зошто тогаш не ја искусиш? Бидејќи мораш да се откажеш од нешто, мора да се откажеш од илузиите. Вие не треба да додавате било што за да бидите среќни, туку мора да се откажете од нешто. Животот е лесен, животот е прекрасен. Тежок е само во вашите илузии, вашите амбиции, вашата алчност, вашите мечти. Дали знаете од каде доаѓаат овие нешта? Од идентификувањето со разни видови етикети“.

“Луѓето кои сакаат лек, под услов да ја немаат болката, слични се на оние кои сакаат напредок под услов да не се променат“.

“Секој збор, секоја слика користена за Бог е повеќе извртување отколку опис“.

“Постои само една причина за несреќа: лажните верувања што ги имаш во твојата глава кои се широко распространети и добро се одржуваат, а никогаш не си помислил да им поставиш прашања“.

“Оној што би бил постојан во среќата мора често да се менува“.

“Мислата може да го организира светот, толку добро што нема да можеш да го видиш“.

“Мора да ме разберете драги мои, дека најкраткото растојание меѓу вистината и човечкото суштество е приказната“.

“Просветлувањето е апсолутна соработка со неизбежното“.

“Најголемото учење низ годините лежи во прифаќањето на животот, онака како што доаѓа до нас“.

“Приказните се креативна конверзија на самиот живот во помоќно, појасно и позначајно искуство. Тие се валута на човечкиот контакт“.

“Мајсторот ја изврши својата задача за да ја уништи систематски секоја доктрина, секое верување, секој концепт на божественото, за овие нешта, кои оригинални беа наменети како покажувачи, а сега се земаат како описи“.

“Тој сакаше да ја цитира источната изрека: Кога мудрецот ќе посочи на месечината, она што идиотот го гледа е прстот“.

“Светот е во право, зошто јас се чувствувам одлично“.

“Генијалноста на композиторот се наоѓа во нотите на неговата музика, но анализирањето на нотите нема да ја открие неговата генијалност. Големината на поетот е содржана во неговите зборови, сепак проучувањето на неговите зборови нема да ја открие неговата инспирација. Бог се открива себеси во креацијата, но испитувањето на созданието детално како што сакате, нема да го најде Бог повеќе, туку ќе ја најдете душата како внимателно го испитува телото“.

“Една мисла е екран, не огледало, затоа живеете во замислен плик, недопрен од реалноста“.

“Сите зборуваа за религиозниот човек кој извршил самоубиство. Иако никој во манастирот не го одобри чинот на човекот, некои велат дека му се восхитуваат на неговата вера. Вера?- рече господарот. Тој имаше храброст за своите убедувања, зарем не? Тоа беше фанатизам, не вера. Верата бара поголема храброст, да се преиспитат пресудите и да се отфрлат, ако тие не одговараат на фактите“.

“Ти си толку горд на твојата интелигенција“- рече господарот. Ти си како осудениот на смрт, горд на бескрајноста на својата затворска ќелија“.

“Розата не се дотерува за да го фати моето око. Таа цвета бидејќи цвета. Светецот е светец се додека знае дека е еден од нив“.

“Оваа вистина цврсто ја држам, сите докази за спротивното, сепак мојот живот беше подарок, благослов за светот“.