Оттука, не е чудо што „сингапурскиот метод“, познат и како „мајсторски пристап“, се проширил низ целиот свет.
Дури и Џеф Безос, сопственикот на „Амазон“ и најбогат човек на светот, во договор со својата сопруга одлучил нивните деца да ги учат математика по примерот на нивните сингапурски врсници.
„Сѐ имаме пробано, вклучувајќи и часови според мандарински и сингапурски метод“, рекла Мекензи
Безос.
Сингапурскиот метод е исклучителен, но истовремено е и мета на остри критики од страна на стручните лица во образованието.
Некои наставници одлучиле поединечни елементи од овој систем да ги поврзат со западни методи што вклучуваат „слободна и креативна визија“.
Во Соединетите Американски Држави „сингапурскиот метод“ стекнува сè поголем број приврзаници, а тие тврдат дека постигнуваат исклучителни резултати.
„Програмите за наставата по математика во основните училишта во неколку држави се засноваат на овој модел“, изјавил за Би-би-си американскиот професор
Кевин Махони, кој го користи токму овој метод и обучува наставници да го предаваат.
А зошто сингапурските деца се толку успешни на тестовите по математика?
„Тоа е комбинација од програми, педагогија и култура“, тврди Махони.
Клучни елементи на сингапурскиот метод
Методот е развиен кон крајот на осумдесеттите години на минатиот век, а наставниците работат во тимови и користат разни предмети и материјали.
Намерата е процесот да се насочи кон решавање на проблемите и разбирање на логичкото расудување, наместо меморирање на процедурите за да се стигне до резултатот.
Децата учат врз основа на таканаречениот КСА-принцип: конкретно, сликовито и апстрактно.
Терминот „мајсторство“ се користи во смисла на барање решение без насочување на „подготвувањето на испитот“.
Учениците користат предмети, фотографии и симболи за да направат модели на проблемите, како и блокови во различни бои кои претставуваат идеи, на пример – операцијата множење.
Често се користат цртежи и дијаграми, па дури и звуци.
Математичарот Јип Бан Хар, еден од водечките експерти за „сингапурскиот метод“, вели дека предметите им помагаат на децата да истражуваат разни идеи додека совладуваат некој концепт.
„Наместо да учат напамет операции, децата учат да мислат како математичари“, напиша Андреас Шлајхер, директор за образование во Организацијата за економски развој и соработка (OECD).
Програмата има малку елементи, но сите се изучуваат темелно. Теоретски, сите деца би требало да напредуваат со иста брзина бидејќи учениците преминуваат на изучување нов концепт исклучиво откако претходниот ќе го совладаат сите заедно.
Истражувања на Лондонскиот универзитетски колеџ и Универзитетот „Кембриџ“ покажале дека со помош на овој пристап многу брзо се совладува математиката.
Меѓутоа, методот не е општоприфатен.
„Нема докази дека сингапурскиот пристап е најдобар“, вели за Би-би-си Џим Џерим, истражувач на Педагошкиот институт при Лондонскиот универзитетски колеџ.
Тој објаснува дека некои докази се во прилог на тоа дека е „малку поефикасен од класичната настава во некои западни земји, како што е Англија“.
„Меѓутоа, таа разлика е прилично мала, а допрва треба да ги видиме долгорочните последици од користењето на овој модел“, додава тој.