Кога имал само четири години, почнал да удира на замислени тапани. Користел буквално сѐ што ќе најдел во кујната на мајка му - тенџериња, капаци, тави, дрвени лажици... На пет години дедо му му подарил барабан изработен токму за него.

Но, тоа само за кратко ги „спасило“ домашните, а и соседите, од музиката на Алек. Тој и денеска, на осумгодишна возраст живее за да удира на тапаните. Кога не му се при рака, секогаш се тука тенџерињата на мама.

Приказната во целост прочитајте ја на ОВОЈ ЛИНК