Истражувачи од Универзитетот „Чианг Маи“ во Тајланд и неколку други универзитети од Соединетите Американски Држави и Австралија собрале 36 примероци од забен камен од шест лица, во археолошкото наоѓалиште од бронзената доба „Нонг Рачават“ во Тајланд.
По враќањето во лабораторијата, тие отстраниле мали количини на плак од примероците и ги анализирале хемиските остатоци пронајдени во нив.
Резултатите покажале дека три археолошки примероци, кои потекнуваат од катниците на истата индивидуа, содржеле траги од ареколин и арекаидин. Овие органски соединенија, кои се наоѓаат во бетелово оревче, но и во растенија како што се кафето, чајот и тутунот, имаат изразени физиолошки ефекти врз луѓето. Ова укажува дека бетеловото оревче се џвакало уште пред 4.000 години во Тајланд.
Во Југоисточна Азија џвакањето бетелово оревче се практикува уште од античко време. Растенијата содржат соединенија кои ги зголемуваат будноста, енергијата, еуфоријата и релаксацијата. Иако практиката станува сè поретка во модерното време, таа е длабоко вкоренета во социјалните и културните традиции.
- Покажуваме дека забниот каменец може да ги зачува хемиските потписи на употребата на психоактивни растенија со милениуми, дури и кога конвенционалните археолошки докази се целосно отсутни - истакнала д-р Шенон Ташингем, виш автор на студијата.
- Разбирањето на културниот контекст на традиционалната употреба на растенијата е поширока тема што сакаме да ја засилиме. Психоактивните, лековитите и церемонијалните растенија често се отфрлаат како лекови, но тие претставуваат милениуми на културно знаење, духовни практики и идентитет на заедницата - велат истражувачите.
Извор: vidi.hr
Фото: YouTube screenshot