Дури и денес останува доста тешка задача за која било машина да ги задоволи нашите постојани барања, како што вели Фајнман. И дури и кога нивните вештини ги надминуваат човечките - како, да речеме, во областа на аритметиката, која компјутерите ја доминираат по самата своја природа - тие не го користат својот апарат за пресметување на ист начин како што луѓето го користат својот мозок.

Можеби, теоретски, би можеле да дизајнирате компјутер за собирање, одземање, множење и делење на приближно ист бавен, склон кон грешки начин како што ние имаме тенденција да го правиме тоа, но зошто би сакале? Подобро е да се концентрирате на она што луѓето можат да го прават подобро од машините, како што е видот на препознавање обрасци потребни за препознавање на едно човечко лице на различни фотографии. Или тоа е, во секој случај, нешто што луѓето би можеле да го прават подобро од машините.

Состојбата се смени, благодарение на технологиите за машинско учење што се појавија неодамна - сигурно не сме далеку од можноста да извлечеме портрет, а заедно со него и секоја друга слика од истата личност што некогаш била прикачена на интернет. Прашањето дали компјутерите можат сами да откриваат нови идеи и односи го праќа Фајнман во дискусија за самата природа на компјутерите, како го прават тоа што го прават и како нивните моќни нечовечки начини, кога се применуваат на проблеми базирани на реалноста, можат да доведат до решенија кои се бизарни колку што се и ефикасни.

- Мислам дека се приближуваме до интелигентни машини, но тие ги покажуваат потребните слабости на интелигенцијата - вели тој.

Артур Ц. Кларк рекол дека секоја доволно напредна технологија е неразлична од магијата, и можеби секоја доволно паметна машина изгледа малку глупаво.

Извор: openculture.com

Фото: Wikipedia