Во 1973 година „Тајниот живот на растенијата“ од Питер Томпкинс и Кристофер Берд стана бестселер. Црпејќи од резултатите на научните студии, книгата сугерираше дека емоциите, а всушност и свесноста, не им припаѓаат само на луѓето и животните, туку и на растенијата. Иако исмејувана во главните медиуми, „Тајниот живот на растенијата“ инспирира долгометражен документарен филм со високотехнолошка музика од Стиви Вондер.

Дали Вондер некогаш го слушнал албумот „Плантазија на мајката Земја?“ Со поднаслов „Топла музика на земјата за растенија... и луѓето што ги сакаат“, албумот содржи и електронски композиции - всушност, исклучиво електронски композиции, изведени целосно со синтисајзер „муг“. Композиторот на албумот Морт Гарсон бил професионалец и работел на пишување, аранжирање и продукција на популарни песни како „Динамит“ од Бренда Ли, „Гвантанамера“ од Сендпајперс и „Три ноќи и едно утро“ од Бил Витерс. Откако го запознал Роберт Муг на конвенција во 1967 година, Гарсон станал еден од првите композитори што се посветиле на истражување на музичкиот потенцијал на тогаш новата технологија – синтисајзерот.

„Плантазија на мајката Земја“ како албум бил издаден во 1976 година, три години пред филмот „Тајниот живот на растенијата“, иако „објавено“ можеби не е вистинскиот збор: бидејќи можел да се добие бесплатно само со купување собно растение од продавница наречена „Мајката Земја“ на авенијата „Мелроуз“ во Лос Анџелес. Како што објаснува музичкиот јутјубер Дејвид Хартли, Гарсон бил замолен да создаде албум со музика што е погодна за раст на растенијата. 

 

Дури по воспоставувањето на „Јутјуб“ и неговата култура на прикачување музика, албумот нашол публика. За слушателите денес, песните може да звучат како музика од видеоигри каква што би се создавала во осумдесеттите години.

Што се однесува до тоа дали навистина им помага на растенијата да растат, дури и нотите на Џоел Рап можат само да го потврдат ветувањето дека „барем не може да наштети“.

Извор: openculture.com

Фото: Freepik