Непријатна мисла ни се појавува во умот. Што правиме? За многумина од нас, вистинско искушение е да ја оттурнеме оваа мисла и да избегнеме соочување со неа. Во психологијата ова се нарекува искуствено избегнување. Проблемот е што ова искуствено избегнување може да изгледа корисно во моментот, но истражувањата покажуваат дека континуираното избегнување на непријатните или вознемирувачките мисли, всушност, може да ја зголеми нашата вознемиреност и страдање.
Д-р Рас Харис во својата книга „Стапица за среќа“ наведува дека искуственото избегнување придонесува за вознемиреност, депресија и многу други предизвици за менталното здравје - колку повеќе се обидуваме да ги избегнеме непријатните мисли и чувства, толку повеќе лоши чувства создаваме.
Па зошто борбата и оттурнувањето на вознемирувачките мисли и чувства не е корисно? Едноставниот одговор е дека тешките чувства и мисли се интензивираат колку повеќе се обидуваме да ги оттурнеме. Тоа е како да сте заробени во жив песок - докажано е дека мора да се опуштите и полека да се движите нагоре за да излезете од песокот, бидејќи колку повеќе се борите, толку побрзо тонете.
Да се биде свесен или љубопитен за овие искуства е важен пат низ кој поминуваме. Тич Нат Хан, зен-мајстор и духовен водач, поет и активист за мир, истакнува некои важни прашања што можеме да си ги поставиме додека ги обработуваме тешките мисли и чувства:
-Кој е коренот на моите проблеми? Што можам да направам за да ги решам?
-Во кој аспект од мојот живот треба да обрнам поголемо внимание?
-Кои карактеристики треба да ги развијам повеќе за да станам посвесен, попуштен и позадоволен?
-Како можам да го направам мојот професионален или личен живот позадоволителен?
Овие прашања можат да помогнат во насочувањето на нашата енергија и зајакнувањето на нашата свест за себе, нашите потреби и нашите вредности.
Иако одвлекувањето на вниманието за помалите предизвици може да функционира добро во моментот, потребен е поинаков пристап кога доживуваме поинтензивни емоции. Затоа во терапевтска работа се учи и практикува свесност, прифаќање и самосочувство. Ова се основни алатки кои ни помагаат да ги управуваме потешките мисли и чувства што може да ги доживееме во животот. Наместо да се бориме против овие мисли и чувства, можеме да се отвориме и да се помириме со нив.
Иако овој процес е полесен за кажување отколку за спроведување, учењето и практикувањето на овие вештини дефинитивно вреди за вложениот труд.
Извор: psychologytoday.com
Фото: Freepik