Без луѓето на Земјата, какви траги би останале на површината? Што би исчезнало?

2 дена по исчезнувањето на луѓето – без испумпување, сите подземни железници би биле преплавени.

7 дена – резервите на гориво што ја носат водата за ладење на јадрата на нуклеарните реактори ќе бидат потрошени.

1 година – милијарди птици годишно кои обично умираат би живееле кога светлата на радиокулите би престанале да светат и жиците ќе се изладат. Животните би почнале да се враќаат на местата на нуклеарните реактори кои досега би се стопиле или би изгореле.

3 години - зградите би се намалувале и распаѓале, покривите би се раздвојувале од ѕидовите. Без топло засолниште, бубашвабите во поладните градови би изумреле по една или две зими.

20 години – Панамскиот Канал би се затворил и би ги обединил двете Америки. Градинарските зеленчуци би станале диви гранки.

100 години – без трговија со слонова коска, на светот би живееле 20 пати повеќе слонови. Ракуните, ласиците и лисиците би исчезнале поради домашните мачки.

300 години – градовите изградени во делта на река, како Хјустон, би биле поплавени и однесени.

500 години – шуми би се наоѓале на местата на предградијата. Помеѓу дрвјата би се наоѓале делови од машина за перење и пластични рачки кои сè уште би биле тврди.

Илјадници години – единствените човекови градби би биле оние што биле изградени длабоко во земјата.

100.000 години – јаглеродниот диоксид би бил со исто количество како и пред постоењето на човекот.

250.000 години – нивоата на плутониум и плутониумски бомби, чии метални обвивки одамна кородирале целосно, би биле изгубени во природната радијација на Земјата.

Стотици илјади години – микробите би еволуирале за да ја биоразградат пластика.

7.200.000 години – отровните хемиски состојки создадени од човекот не би биле допрени, но веројатно би биле закопани.

10.200.000 години – бронзените скулптури сè уште би биле препознатливи.

3 милијарди години – животот, иако на начин незамислив за нас, би постоел на Земјата.

4,5 милијарди години – половина милион тони потрошен ураниум-238 само во САД би стигнал до половина од својот живот. Земјата би почнала да се загрева како што Сонцето се шири. Следните најмалку милијарда години  животот на микроорганизмите би потсетувал на почетоците на живот на Земјата.

Над 5 милијарди години – Земјата би горела како што Сонцето се подготвува да ги голтне планетите во близина.

Вечност – нашите радио и телевизиски сигнали сè уште би патувале кон длабочините на вселената.