„Господине. Дали сакате да играте игра со мене?“ Овие навидум безопасни зборови упатени до задолжениот Ги-хун (Ли Џунг-Џе) од страна на мистериозен регрутер (Гонг-Ју) го водат до можност за финансиски спас - на сметка на човечки животи, вклучувајќи го можеби и неговиот.

Третата и последна сезона на „Игра со лигни“ сега е објавена, а обожавателите едвај чекаат да видат повеќе зелени тренерки и брутални игри. Но, еве што навистина ја движи опсесијата: серијата совршено го доловува начинот на кој финансискиот стрес ги искривува нашите умови. Таа ја открива темната психологија на тоа како проблемите со парите, влијаат врз секоја одлука што ја носиме.

Научниците открија дека финансискиот стрес ја намалува когнитивната функција. Неодамнешно истражување во рамки на кое биле анализирани повеќе од 111.000 луѓе покажало дека финансискиот стрес ги намалува нивните перформанси при извршување на основните задачи. Не станува збор за тоа што посиромашните луѓе се помалку интелигентни, туку за ефект наречен „киднапирање на пропусниот опсег“, што предизвикува ментален замор кога се грижите за киријата и долговите. Грижата за неплатени сметки значи дека останува помалку процесорска моќ за сè друго, вклучително и морално расудување и долгорочно размислување.

Звучи познато? Ова истражување е оживеано во „Игра со лигни“. Земете го Санг-ву (Парк Хе-су) во првата сезона. Огромниот долг на брилијантниот дипломец на Националниот универзитет во Сеул (предизвикан од лоши инвестиции), го води до тоа да стане учесник во бруталните „Игри со лигни“. Напуштајќи ја етикетата од неговите кругови на високи позиции, тој манипулира и злонамерно го предава колегата натпреварувач Али во мермерната игра, турка човек до смрт на стаклениот мост и на крајот се обидува да го убие неговиот пријател од детството, Ги-хун.

Интелигенцијата на Санг-ву станува ласерски фокусирана на преживување, не оставајќи ментален простор за морално расудување кое обично би ги водело неговите одлуки.

„Игра со лигни“ покажува како финансиската очајност ги дехуманизира луѓето. Телата се натрупуваат низ сезоните, но играчите едвај реагираат на крвопролевањето. Тие се воодушевени од нешто сосема друго: дигиталниот дисплеј што ја покажува нивната парична награда како расте со секоја смрт.

Ваквите потсетници за финансиските влогови водат до намалени барања за помош и намалена помош кон другите. Овој феномен на „тунелска визија“ се јавува и во реалниот живот, што доведува до напуштање на емпатијата и моралните размислувања.

Зошто не можевме да го свртиме погледот

Првата сезона на „Игра со лигни“ премиерно се појави за време на пандемијата на ковид-19, кога милиони луѓе низ целиот свет се соочија со невработеност, иселување и финансиска пропаст. Одеднаш, екстремните економски сценарија не се чувствуваа толку далечни. Публиката не само што гледаше забава - луѓето ги гледаа своите психолошки борби како се рефлектираат назад кон нив.

Серијата беше толку успешна затоа што открива непријатни вистини за тоа како парите не само што го менуваат она што можеме да го направиме, туку фундаментално го менуваат тоа што стануваме кога преживувањето зависи од нив.

Секој лик во „Игра со лигни“ претставува различен одговор на економската траума. А генијалноста е во деталите. Играчите се обраќаат едни на други со броеви наместо со имиња, метафора за тоа како економските системи ги сведуваат луѓето на точки на податоци. Чуварите носат маски, станувајќи безлични спроведувачи на системот. Дури и споредната приказна за собирање органи покажува колку далеку може да оди комодификацијата, претворајќи ги човечките тела во стока на црниот пазар.

Што значи вашата опсесија или омраза кон „Игра со лигни“

Ако сте фасцинирани од „Игра со лигни“, не е само морбидната љубопитност во игра - туку препознавањето. На некое ниво, веројатно е дека разбирате оти психолошкиот притисок на игрите, ги одразува реалните механизми што се случуваат во вашиот живот кога парите се намалуваат.

Ако се чувствувате згрозено од насилството или ви е здодевно од возбудата, вашата реакција може да открие нешто важно за тоа како ја обработувате економската анксиозност. Истражувањата врз возрасни гледачи покажуваат дека луѓето со посилна финансиска сигурност и емоционална регулација, имаат поголема веројатност да избегнуваат медиумска содржина што предизвикува економски стресни реакции. Други го отфрлаат тоа како „нереално“ - она што психолозите го нарекуваат „оптимистичка пристрасност“, каде што можеби несвесно се дистанцирате од економската ранливост.

Современите истражувања потврдуваат дека финансиската оскудност создава мерливи промени во начинот на кој размислуваме, планираме и се поврзуваме со другите. Генијалноста на серијата е во засилување на овие суптилни психолошки ефекти до нивниот логички екстрем.

Во свет каде што економската нееднаквост продолжува да расте, „Игра со лигни“ не е само забава - тоа е огледало за нашите колективни финансиски анксиозности.

Извор: medicalxpress.com

Фото: YouTube screenshot