Откако приказната за храброста на една мајка која ги превезува своите деца со чамец до училиште преку надојдената река Лим минатата година ги заобиколи медиумите во Србија и соседните земји, се појавија алтернативни решенија и локалното раководство од Прибој обезбеди возило за нивниот превоз.
Но, по завршувањето на зимскиот одмор, мајката Марина Станиќ и нејзините две ќерки повторно се соочија со истата мака - стар чамец и весла, но и студена вода.
- Благодарни сме за првичната помош, но сега повторно сме беспомошни. Секое утро одиме со Божја помош. Сега е уште потешко затоа што водата е замрзната и не може да се помине, пред некој ден моравме да се вратиме од пола река бидејќи немаше шанса да се пробие ледениот Лим. Жал ми е за децата, бидејќи се девојчиња и е многу тешко. Стануваат пред зори, премногу е студено во чамецот. Се надевам дека властите повторно ќе го слушнат нашиот повик за помош - вели Марина Станиќ.
Овој проблем на неколку семејства од селото Кучин, кое се наоѓа меѓу Прибој и Приеполе, постои долги години. Учениците таму се вистински херои кои менуваат неколку превозни средства за да стигнат до училиште.
Она што е застрашувачко е што ниту Марина ниту нејзините две ќерки не знаат да пливаат. Најтешко е, велат, кога дува силен ветер бидејќи се плашат да не се превртат. Патот преку Лим е единствениот начин да се дојде до училиштето бидејќи обиколницата е многу долга и ќе им требаат неколку часа пешачење. Родителите немаат автомобил, а за нив нема ни организиран превоз.
- Не ни е лесно, но мораме. Стануваме околу пет и пол, децата се подготвуваат за училиште и прво пешачиме низ шумата дваесетина минути, а потоа нѐ чека чамец на брегот на Лим. Мојот сопруг работи и само јас можам да ги префрлам на спротивната страна. Многу е тешко, Лим е брза и длабока река. Децата уште се мали и веројатно не се ни свесни за огромната опасност, но јас секое утро се будам и легнувам со грутка во грлото - вели оваа храбра мајка.
Во неколку наврати имаше алтернативни решенија, општина Прибој извесно време плаќаше превоз за овие ученици и изнајми стан во Прибој, но сѐ беше краткотрајно. Децата повторно беа упатени кон стариот чамец како единствено превозно средство.
- Патот кој води од нашите куќи до училиштето е долг неколку километри и е во многу лоша состојба. Не смееме да ги пуштиме децата сами бидејќи има диви животни, а ако тргнеме со нив наместо да ги возиме со чамец преку Лим, тие ќе треба да станат околу три часот наутро за да стигнат навреме на час. Снег може многу да падне, а кога е зима, како сега, Лим целосно замрзнува, па одиме по мразот и го кршиме за да направиме патека за чамецот. Ние сме во многу тешка ситуација, се плашиме за нашите деца. Следната година уште едно мое дете ќе тргне во прво одделение, ако нешто не се реши, ќе треба да одат со чамец преку реката до автопат, па со автобус и така до училиште - вели Станоје Дерикоњиќ од Мажиќ.