Марија Кири е најпознатата научничка и едно од најзначајните имиња во науката. Нејзината работа ѝ донесе Нобелова награда и за физика (1903) и за хемија (1911).
Таа и нејзиниот сопруг Пјер експериментирале со радиоактивни елементи како ураниумот. Додека ова и нивните откритија на полониум и радиум цврсто го зацементираа нејзиното место во научната и медицинската историја, Кири починала во 1934 година од апластична анемија предизвикана од зрачење. Ова зрачење било толку силно, што нејзиниот имот, вклучувајќи ги и нејзините белешки, се радиоактивни и денес, а ќе бидат радиоактивни и наредните 1.500 години.
Кири работела со опасни елементи кои емитувале радијација. Нејзината лабораторија беше во нејзиниот француски дом и заштитни мерки практично не постоеле со оглед на дотогашното знаење за овие елементи. Дури и по смртта на Кири, нејзината куќа и предметите во неа го задржале зрачењето што произлегувало од елементите низ куќата. Институтот за нуклеарна физика на парискиот Факултет за наука и Фондацијата „Кири“ ја користеле зградата до 70-тите, а таа била деконтаминирана и урната во 1991 година. Трудовите на Кири биле преместени во Националната библиотека во Париз.
Поради полуживотот на радиумот 226 кој ги контаминира хартиите, што е 1.600 години, има уште околу 1.500 години додека да се намали нивното ниво на радијација. Во меѓувреме, хартиите и другите работи се чуваат во оловни кутии слични на престилките што се носат за време на рендген. Посетителите што сакаат да ги проучуваат мора да потпишат документ и да носат заштитна облека. Дури и самата Кири, која била погребана во Пантеон, била закопана во оловен ковчег. Овие мерки на претпазливост ја демонстрираат неверојатната опасност од радијација и катастрофалните ефекти што може да ги има врз оние во негова близина - чие знаење во голема мера се должи на темелите поставени од Кири.