Без едукација за емоции, ние сме во сериозна неповолна положба. На крајот на краиштата, доживуваме емоции многу пати во текот на секој ден. Ако не ги забележиме овие чувства, тоа е затоа што сме сe фокусирале на разни видови емоционална заштита што ја користиме за да се поштедиме од емоционална непријатност и болка.

5 изненадувачки последици од неразбирањето на вашите емоции

Осудување на нашите емоции: Ова е во остра спротивност со сознанието дека можеме да учиме од емоциите и да работиме со нашите емоции во моментот за да се чувствуваме посмирено и порегулирано. На многумина од нас ни е кажано дека сме слаби и дека треба да „преболиме“ нешто. Но, емоциите се биолошки програми кои имаат значење и им треба внимание и грижа.

 

Верување дека за анксиозноста и депресијата се потребни само лекови: Како што се мапира триаголникот на промените, под нашите симптоми на анксиозност и депресија лежат закопани основни емоции кои не биле безбедни да се доживеат во минатото. Како деца, ни биле потребни смирувачки старатели кои направиле простор за нашите чувства, дури и кога било потребно правилно однесување. Децата се потпираат на родителите и старателите да ги регулираат своите емоции, сè додека нивниот нервен систем не е доволно зрел за саморегулирање. Но, повеќето родители ни сами не ги разбираат емоциите, па затоа не знаат што да прават со емоциите на своите деца.

Автоматско блокирање и закопување на емоциите: Кога немаме здрави начини за управување со емоциите, рефлексно прибегнуваме кон потиснување на емоциите, мислејќи дека тоа е единствениот начин да се справиме. Сепак, непријатните и болните искуства се многу полесни за управување, со знаење и алатки за тоа како да се работи со нив.

 

Исклучување од нашето автентично „јас“: Избегнувањето на емоциите нè оддалечува од она што навистина го чувствуваме и ни треба. Со текот на времето, ова води до губење на автентичноста - чувство за „Кој сум јас навистина?“ - и придонесува да бидеме вкочанети или заглавени.

Затегнати односи: Емоциите го водат нашето однесување. Кога не разбираме што чувствуваме, поголема е веројатноста да ги изразиме емоциите странично (како раздразливост, повлекување или пасивна агресија), оштетувајќи ги довербата и врската со другите. И кога емоциите остануваат мистериозни и табу, не се чувствуваме удобно да зборуваме за нив. Разговорот за нашите емоции со лице кое прифаќа и потврдува го отвора патот кон чувство на подлабока врска со себеси и другите.

Разбирањето на емоциите нè овластува да се чувствуваме подобро и да се движиме низ емоционалните предизвици што животот ги носи.

Извор: psychologytoday.com

Фото: Freepik