Некои луѓе зборуваат гласно по природа, а тоа не е само навика, туку претставува дел од нивната личност и културно потекло. Сте се запрашале ли некогаш зошто нечиј глас секогаш се истакнува над другите? Одговорот не лежи само во тоа што се зборува, туку и во начинот на кој се изразува. Психолозите откриваат интересни причини зад гласното комуницирање, укажувајќи дека тоа говори многу за тоа какви сме и од каде доаѓаме.

Што открива психологијата за гласното зборување?

Гласното зборување најчесто не е едноставен избор, туку длабоко вкоренет облик на однесување поврзан со културни норми и емотивни состојби. Во некои земји, како што се Шпанија и Грција, гласниот тон во разговорите е сосема нормална и секојдневна појава. Тоа е дел од нивната општествена култура и не се смета за невообичаено. Спротивно на тоа, во многу земји каде што се зборува англиски, разговорите обично се водат со посмирен тон, а гласното зборување може да се сфати поинаку.

Психолозите објаснуваат дека некои луѓе зборуваат гласно затоа што сакаат да привлечат внимание или да бидат сигурни дека се слушнати, особено во бучни средини. Тоа е нешто што многумина го доживеале на концерти или во преполни ресторани, каде што амбиенталната бучава нè тера да го подигнеме гласот. Но, покрај практичната причина, гласноста често се јавува и како одраз на силни емоции. Возбуденост, лутина или страст лесно го зголемуваат интензитетот на гласот, што е директен одраз на внатрешните чувства.

Поврзаноста меѓу гласот и личноста

Гласот не пренесува само зборови, туку открива и делови од нашата личност. Луѓето што постојано зборуваат гласно најчесто имаат екстровертна природа. Ако познавате некој што ја исполнува просторијата со своето присуство и ентузијазам, нивниот глас веројатно ја одразува неговата љубов кон дружењето. Кај нив, вербалната енергија спонтано излегува надвор, сигнализирајќи отвореност и топлина.

Сепак, психолозите укажуваат дека гласното зборување може да биде и последица на анксиозност. Стресот и тензичноста влијаат врз мускулите што ги контролираат гласните жици, па често гласот се зголемува несвесно кога емоциите се засилени. Може да се забележи како некој што обично зборува тивко, во ситуации под притисок, одеднаш почнува да зборува гласно. Тоа е начин да воспостави контрола, што уште еднаш ја потврдува сложената врска меѓу гласот и емоциите.

Зошто е важен тонот и како влијае врз социјалните односи?

Начинот на кој го користиме гласот, вклучувајќи ја и неговата јачина, има големо значење во општествената комуникација. Во некои култури гласното зборување се смета за невоспитано или дури агресивно, како што е случајот во Англија. Таму зборувањето со висок тон на јавно место може да се сфати како грубост, за разлика од културите во кои гласот се изедначува со страст и пријателство. Приспособувањето на тонот според ситуацијата и контекстот е клучно за избегнување недоразбирања или непријатност.

Недостигот на контрола врз гласот може да создаде непријатност кај другите, дури и ако тоа не е намерата. Психолозите потсетуваат дека свесноста за тонот и гласот помага да се одржи позитивна комуникација, особено во чувствителни или формални ситуации. Дури и кога емоциите се интензивни, обидот да се задржи контрола врз гласот може да доведе до подобра поврзаност и помал социјален судир.

Размислувањето за овие сознанија може да помогне да бидеме посвесни за тоа како зборуваме. Препознавањето на моментите кога несвесно го покачуваме гласот и разбирањето зошто се случува тоа овозможуваат подобро самоспознание и разбирање на перцепцијата што другите ја имаат за нас.

Извор: Cmu.fr
Фото: Freepik