Во последниве неколку години расте популарноста на четиридневната работна недела. Извештај открива дека 89 отсто од британските компании што учествувале во пробното тестирање на четиридневната работна недела ја направиле оваа политика постојана, при што 51 отсто трајно ја прифатиле пократката работна недела. 55 отсто од извршните директори во овие компании ја опишале оваа работна недела како позитивна, а 82 отсто пријавиле подобрена благосостојба на персоналот.

Низ Европа е евидентен тренд на намалено работно време, при што просечните работни часови по вработен остануваат под 37 часа неделно. Овој пад го одразува долгорочниот тренд кој датира од 19 век, при што работното време за развиените економии постојано се намалува. Намалувањето е особено изразено кај младите, мажите и мажите со мали деца, а како фактори кои придонесуваат се наведуваат личните преференции и зголемениот упис во образованието. Згора на тоа, студијата на ММФ открива дека падот на работното време е поизразен во побогатите земји, што укажува на ефект на доход во однос на ефектот на супституција во одредувањето на понудата на работна сила.

Вреди да се напомене дека најдолгите работни часови во светот дневно се забележани во Мексико со 2128 годишни работни часови во една година. Оттука, Мексико често се нарекува највредна земја во светот.

За да ги открие земјите со најкраткото работно време, истражувањето се потпрело на базата на податоци на „Аурворлдиндата“ за просечните годишни работни часови по лице во 2019 година. Еве како изгледа листата:

10. Швајцарија

Просечно годишно работно време: 1.557 часа

Швајцарските работни норми често вклучуваат од понеделник до петок, од 8:00 до 17:30 часот. Сепак, некои швајцарски компании се обидуваат да имаат пократки работни недели, при што вработените работат четири подолги дена. Овој експеримент има цел да ја зголеми продуктивноста.

9. Еквадор

Просечно годишно работно време: 1.552 часа

Според локалните прописи за труд, на вработените вообичаено им е дозволено да работат до осум часа дневно, а прекувремената работа е исклучок за надминување на оваа граница. Во стандардна 5-дневна работна недела, на вработените обично им е дозволено да работат најмногу 40 часа, со исклучок на прекувремената работа.

8. Уругвај

Просечно годишно работно време: 1.533 часа

Поради ниското работно време во оваа земја, таа се смета за една од земјите што работат најмалку во светот. Сепак, Уругвај има високообразована работна сила, со 97 отсто стапка на писменост, највисока во Латинска Америка. Сепак, расните и половите разлики опстојуваат. Црните Уругвајци се соочуваат со 1,5 пати поголема стапка на невработеност и заработуваат 20 отсто помалку од оние што припаѓаат на белата раса. Жените, и покрај законската еднаквост, се соочуваат со дискриминација при вработувањето и платите, добивајќи само 65 отсто од машката плата во слични улоги.

7. Луксембург

Просечно годишно работно време: 1.506 часа

Луксембург има силна економија со високи нивоа на продуктивност, што им овозможува на работниците да постигнат повеќе за помалку време. Владата се фокусира на квалитетот пред квантитетот, промовирајќи ги ефикасноста и благосостојбата на вработените. Дарежливите социјални бенефиции и силните закони за работни односи обезбедуваат соодветни периоди за одмор и време за одмор.


6. Франција

Просечно годишно работно време: 1.505 часа

Врз основа на статистиката на ОЕЦД, луѓето во Франција уживаат во просек по 16,2 часа дневно за лични и рекреативни активности, што е на второто место, по Италија, во овој поглед. Франција е една од земјите со најниско работно време во Европа.

5. Исланд

Просечно годишно работно време: 1.454 часа

Во Исланд, приближно 85 отсто од работниците прифатија четиридневна работна недела, што е забележително отстапување од традиционалната петдневна норма. Оваа промена не доведе до намалување на платите; наместо тоа, резултира со зголемена продуктивност и благосостојба кај вработените. Испитувањата на оваа скратена работна недела беа поздравени како убедливо успешни, што поттикна дискусии за нејзината изводливост во други земји како САД.

4. Холандија

Просечно годишно работно време: 1.440 часа

Како одговор на еволуирачката динамика на вработување, холандското законодавство за 2024 и 2025 година воведе реформи. Имено, биле воведени мерки за борба против лажното самовработување, со што се обезбедил фер третман на работниците. Предложените закони воспоставуваат претпоставка за вработување за оние што заработуваат под 32,24 евра на час, заштитувајќи ги правата како минималната плата и платата за боледување. Од јули 2025 година, овие промени ќе имаат големи импликации и за работодавците и за хонорарците, преобликувајќи ги вработеноста и даночните пејзажи.

Дополнително, реформите се насочени кон политиките за боледување, особено во корист на малите и средни бизниси.

3. Германија

Просечно годишно работно време: 1.386 часа

Почнувајќи од 4 март 2024 година, сите вработени во Германија со закон се обврзани официјално да го запишуваат своето работно време. Овој мандат следува по пресудата на Сојузниот суд за труд на Германија, чија цел е да се обезбеди точно следење на работното време. Работодавците мора да воспостават систем за следење на времето за да го олеснат овој процес, овозможувајќи им на вработените да ги евидентираат нивните вистински работни часови. Воведувањето на овој систем одговара на загриженоста во врска со неплатената прекувремена работа, при што статистиката укажува на значителен износ на неплатена работа во земјата. Новата регулатива се применува универзално, со што ќе се стави крај на претходните договори засновани на доверба меѓу работодавците и вработените, освен за конкретни случаи како што се вработените со минимална плата и одредени индустрии со експлоататорски практики.

2. Норвешка

Просечно годишно работно време: 1.384 часа

Норвешка има исклучителен баланс помеѓу работата и животот, со само 1 отсто од работниците кои работат долги часови. Вработените со полно работно време одвојуваат 65 отсто од својот ден, приближно 15,7 часа, за личен одмор и грижа. Дополнително, земјата се издвојува по својот врвен образовен систем.

1. Данска

Просечно годишно работно време: 1.381 час

Акцентот на рамнотежата помеѓу работата и животот во Данска произлегува од културната и законодавната рамка дизајнирана да им даде приоритет на личното време и благосостојба. Со само 1 отсто од вработените што работат над 50 часа неделно, данските работници уживаат значително помалку часови во споредба со земјите како Италија и просекот на ОЕЦД. Оваа посветеност на балансирано живеење се рефлектира во дарежливите 36 дена законски годишен одмор, еден од највисоките меѓу богатите земји. Дополнително, данската шема наречена „Флексџобс“, воведена во 1998 година, им овозможува на работниците да бараат алтернативни работни часови или помалку физички тешки задачи, дополнително одговарајќи на индивидуалните потреби и преференции додека ја одржуваат продуктивноста. Данска е земја со најкратко работно време во светот.

Извор: Insidermonkey.com
Фото: Freepik