Ново истражување додаде докази за хипотезата дека нашата планета доживеала затишје во геологијата помеѓу 2,2 и 2,3 милијарди години, кога не се случувале многу работи.

Релативно неактивната фаза во историјата на нашата планета сигнализира значителна промена во тектониката, со што се разгорува дискусијата за тоа како се формирале континентите и би можела да обезбеди подобри детали за тоа каде точно може да се најдат нови депозити од различни минерални суровини.

Ерата позната како палаеопротрозоик опфаќа прилично возбудливо време во историјата на Земјата, почнувајќи од пред 2,5 милијарди години и завршувајќи околу 1 милијарда година подоцна.

Животот бил буквално поедноставен тогаш. Деновите биле четири часа пократки. Нашата атмосфера допрва требало да има кислород. Исто така, во процес на формирање бил и првиот суперконтинент наречен Колумбија или Нуна.

Како што можете да замислите, геолозите сакаат да разберат како се однесувала помладата Земја во споредба со денешната зрела Земја. Се чини дека пред околу 2,45 милијарди години постоело нешто како „тивка магија“ под површината што траела околу 250 милиони години.

Анализа на постојните податоци додава тежина на она што се опишува како тектонско-магматско исклучување.

„Нашето истражување покажува јаз во геолошките записи на палаеопротрозоик - не само што го забавува бројот на вулкани што еруптирале во текот на овој период туку ја забавува и седиментацијата и забележливо е затишје во движењето на тектонските плочи“, вели Кристофер Спенсер, геонаучник од Универзитетот „Куртин“.

Внатрешноста на Земјата тогаш била пожешка. По некое време сето тоа резултирало во доста голема вулканска активност.

Дали тоа довело до значително ладење или нешто друго се случило под кората, никој не знае да каже со сигурност.

Меѓутоа, сега научниците се уверени дека пред околу 2,3 милијарди години работите биле помирни. Вулканите привремено мирувале. Движењето на плочите било намалено - Земјата правела пауза.

„Овој период на стагнација траел околу 100 милиони години и веруваме дека сигнализирал премин од тектоника во антички стил во тектоника во модерен стил“, вели Спенсер.

„Слично е како Земјата да имала средовечна криза“, додава тој.

Зошто повторно се разгорела по „тивката магија“? Научниците не се сигурни, меѓутоа претпоставуваат дека работите се сведуваат на наплив на акумулирана топлина.

Потребни се повеќе податоци за да се прецизираат деталите за овој модел на „средовечната криза на Земјата“, но дефинитивно треба да бидеме благодарни што Земјата не се откажала од својата работа.