Можеби Марс е познат како Црвената Планета, но под вистински космички услови неговото небо свети во смарагдно зелена боја. Сега, научниците мислат дека можат да го предвидат овој спектакл.
Можноста за предвидување на аурорите на Марс, кои настануваат како резултат на соларни бури што испуштаат штетна радијација, може да им обезбеди на идните астронаути навремено предупредување за да побараат засолниште, велат научниците.
Аурорите се појавуваат кога наелектризирани честички од Сонцето удираат во атмосферата на една планета и се судираат со атоми и молекули, создавајќи сјај. На Земјата, магнетното поле ги насочува тие честички кон половите, каде што се појавува познатата северна и јужна поларна светлина. Но, Марс одамна го изгубил своето глобално магнетно поле, промена што придонела од влажна планета да се претвори во сува, каква што ја гледаме денес. Без заштита што би ги насочувала честичките, целото ноќно небо може да свети во зелена светлина.
Во март 2024 година роверот „Персеверанс“ на НАСА успеа да ја сними првата аурора во видлив спектар на Марс, што е и првпат ваков феномен да се забележи од површината на друг свет.

Фото: Elise Wright Knutsen et al.
Минатата недела, на Европската планетарна научна конференција во Хелсинки, Финска, Елисе Кнутсен, постдокторанд на Универзитетот во Осло, соопшти дека е регистрирана и втора појава, претставувајќи нови алатки што нејзиниот тим ги развил за предвидување кога ќе се појават аурорите.
- Фактот што повторно ја снимивме поларната светлина покажува дека нашиот метод за предвидување аурори на Марс и нивно регистрирање функционира - изјави Кнутсен.
За разлика од Земјата, каде што предвидувањето на аурори се потпира на децениски податоци, на Марс тоа сè уште е на ниво на обиди и грешки. Во новото истражување, тимот на Кнутсен ги програмирал камерите на „Персеверанс“ да го набљудуваат небото по соларни ерупции познати како коронални масовни исфрлања што биле насочени кон Марс. Овие масивни ерупции исфрлаат милијарди тони наелектризирани честички во вселената, а колку се побрзи честичките, толку е поголема веројатноста да предизвикаат аурора.
Но, набљудувањата на роверот мора да се планираат околу три дена однапред бидејќи на тимовите на Земјата им е потребно време за да ги изработат, проверат и испратат командите до Марс.
Меѓу 2023 и 2024 година тимот имал осум обиди. Првите обиди не успеале бидејќи масовните исфрлања не биле доволно силни. Подоцна, фокусирајќи се на побрзи и поинтензивни бури, истражувачите успеале да снимат два случаи на зелени аурори.
Сепак, не секои коронални масовни исфрлања произведуваат светлосно шоу.
- Статистички, постои извесна доза на случајност во овие работи, а понекогаш едноставно немаме среќа. И предвидувањето на аурорите на Земјата со точност до минута не е прецизна наука - вели Кнутсен.
Извор:
Space.com
Фото: