Многу малку луѓе живеат подолго од еден век. Така, ако никој веќе не раѓа деца, веројатно нема да има луѓе на Земјата по 100 години. Прво, населението би се намалувало како што постарите умираат, а нови не се раѓаат.

Дури и ако сите раѓања веднаш престанат, овој пад би започнал полека.

На крај, нема да има доволно млади луѓе што ќе стигнат до работоспособна возраст за да ги извршуваат неопходните обврски, што ќе доведе до брзо распаѓање на општествата во светот. Некои од тие колапси ќе се однесуваат на способноста на човештвото да произведува храна, да обезбедува здравствена грижа и да прави сè друго од што сите зависиме.

Храната би станала реткост иако би имало помалку луѓе што треба да се нахранат. На крај, цивилизацијата би се распаднала.

Најверојатно, нема да има многу луѓе ни по 70 или 80 години, наместо 100, поради недостиг на храна, чиста вода, лекови на рецепт и сè друго што денес лесно се купува и е потребно за преживување.

Секако, ненадеен прекин на раѓањата е многу малку веројатен, освен ако не се случи глобална катастрофа. Еве едно можно сценарио кое го истражувал писателот Курт Вонегат во неговиот роман „Галапагос“: исклучително заразна болест би можела да направи сите луѓе во репродуктивна возраст да станат неплодни, што значи дека никој повеќе не би можел да има деца.

Друга можност би била нуклеарна војна што никој не би ја преживеал, тема што се обработува во многу филмови и книги.

Исто така, во 60-тите и 70-тите години многу луѓе се плашеле дека ќе има премногу луѓе на Земјата, што ќе предизвика разни видови катастрофи. Тие сценарија станаа тема на дистописки книги и филмови.

Се движиме кон бројка од 10 милијарди луѓе

Секако, бројот на луѓе во светот сè уште расте, иако темпото на тој раст се намалува. Експертите што ги проучуваат демографските промени предвидуваат дека вкупниот број ќе достигне врв од 10 милијарди во 2080 г., во споредба со 8 милијарди денес и 4 милијарди во 1974 година.

Една важна работа во овие промени е дали ќе има издржлива рамнотежа помеѓу младите и старите луѓе. Тоа е така затоа што младите често се моторот на општеството. Тие ги спроведуваат новите идеи и ги произведуваат работите што ги користиме.

Исто така, многу постари луѓе имаат потреба од помош од младите со основни активности, како готвење и облекување. И многу работни места се посоодветни за луѓе под 65 години отколку за оние што достигнале типична возраст за пензија.

Опаднати стапки на раѓање

Во многу земји, жените имаат помалку деца во текот на нивниот репродуктивен живот отколку порано. Тој пад е најдраматичен во неколку земји, вклучувајќи ги Индија и Јужна Кореја.

Овие опаѓања во наталитетот најмногу се резултат на тоа што луѓето избираат да немаат деца или да имаат многу помалку од нивните родители. Ваквиот пад на населението може да се контролира преку имиграција од други земји, но културните и политичките пречки често го спречуваат тоа.

Истовремено, многу мажи сè потешко можат да станат татковци поради проблеми со плодноста. Ако тоа се влоши, може да доведе до драстичен пад на популацијата.

Ако луѓето исчезнат, тоа може да создаде можности за други животни да напредуваат на Земјата. Од друга страна, тоа би било тажно бидејќи би ги изгубиле сите големи човечки достигнувања во уметноста, науката и културата.

Извор: Science Alert
Фото: Freepik