Проектот за најголемиот светски технолошки мегалополис на јужниот брег на Кина ги доби своите официјални нацрти. Амбициозниот развоен план за „источната ИТ-мека“, таканаречената Голема заливска област, уште во 2017 година беше претставен од страна на кинескиот претседател Шји Џјинпинг, но сега идејата за поврзување на кинеските градови на јужниот брег - Хонгконг, Макао, Шенжен и Гуангџоу е голем чекор поблиску до реализација.


Меѓутоа, технолошките гиганти што се сместени во Шенжен, на границата со Хонгконг, засега не реагираат на тој мегаломански проект на кинеската влада. Во долгорочните бизнис-планови не посветува внимание на тоа ни популарниот „Хуавеи“, но ни „Тенсент холдингс“, инаку највредната кинеска компанија која има сопственички удел во гејминг-индустријата, продукциски куќи, социјални мрежи, како и во банкарскиот сектор.

- Нашата област е различна од другите заливски области: имаме една земја - два система. Ние имаме повеќе од 100 години сегрегација и дури сега се поврзуваме - истакна Пони Ма, коосновач на „Тесент“.

Имено, Кина сè уште е една земја со два система, па еден од водечките светски меѓународни финансиски центри, Хонгконг, и светската престолнина на коцкањето, Макао, имаат свој политички, општествен и економски систем, а од плановите за Големата заливска област се исклучени клучните прашања точно кои царински, даночни и правни политики би се применувале таму. Затоа е оправдано што кинеските мегакорпорации покажуваат скептичност, а во Хонгконг и Макао се прашуваат дали тој проект ќе доведе до понатамошно комплицирање на правната рамка која, барем засега, им ја гарантира правната, монетарната и политичката автономија во однос на комунистичка Кина.

- Нејаснотиите од Поглавјето 11 ни говорат дека официјална Кина ќе се мачи со остварувањето на сите потребни реформи. Од една страна, треба да ја унапреди таа регионална поврзаност, а од друга да ги задоволи сите барања на Гуангдонг, Хонгконг и Макао. Тоа е клучен предизвик - коментира економистот Јуе Су.