Дали можете, гледајќи од ерата на дигиталните уреди, да замислите дека работите порано функционирале вака?
На фотографијата се канцелариите на Централната социјална установа во Прага (тогашна Чехословачка) во 1937 година и во неа се сместени најголемите вертикални кабинети за документација во светот. Канцеларијата се состоела од кабинети распоредени од подот до таванот на повеќе од 370 квадратни метри и содржеле над 3.000 фиоки.
Дизајнерот направил специјални маси со електрични лифтови кои можеле да се подигнат, да се спуштат и со притискање копче да се поместуваат лево и десно, со цел да застанат директно пред фиоката. Исто така, фиоките се отворале и се затворале електронски.
Иако можеби е ретка глетка овие денови, вертикалните датотеки биле исклучително чести во ерата на хартијата. Во библиотеките предметните датотеки содржеле исечоци од вести и други извори на информации. Исто така, компаниите имале свои вертикални датотеки и имале специјално обучени службеници кои управувале со комплицирани системи за следење милиони страници со вкрстени референци.
Централната социјална институција е владина агенција која се занимава со распределба на пензии и други форми на социјално осигурување. Овие канцеларии постојат и денес, но се користат само како архиви бидејќи документите се дигитализирани.
Ако поради оваа фотографија помисливте на писателот Франц Кафка, тоа не е случајно. Терминот „кафкијански“ се користи за опишување ситуации кои потсетуваат на неговите дела „Процес“ и „Метаморфоза“.
Тоа се случаи кога бирократијата ги совладува луѓето, често во надреална, кошмарна атмосфера што предизвикува чувство на бесмисленост, дезиорентираност и беспомошност. Таквите елементи често се појавуваат во егзистенцијалните дела, но терминот ја надминал книжевната област за да се примени на настани и ситуации од реалниот живот кои се неразбирливо сложени, бизарни или нелогични.
Извор:
Nationalgeographic.rs
Фото:
Vintag.es