Синдромот на прегорување е прилично нова појава и сè уште е во процес на целосно разбирање. Формално признат како дијагноза во 2019 година, тој е класифициран како професионален феномен, а не како медицинска состојба. Се карактеризира со чувство на пад на енергијата или исцрпеност, зголемена ментална дистанца од вашата работа (или негативност и цинизам поврзани со вашата работа) и намалена професионална ефикасност. Но, се покажува дека прегорувањето не е предизвикано само од работата - барем не според неодамнешното истражување од Норвешкиот универзитет за наука и технологија.
Истражувачите анкетирале 813 норвешки работници кои пријавиле дека чувствуваат прегорување, но откриле дека помалку од 30 проценти од нив рекле оти нивните работни места се примарен извор на нивното прегорување. Овие наоди покажуваат дека поширок спектар на фактори и притисоци во секојдневниот живот може да се причина за тие симптоми.
- Луѓето што доживуваат прегорување го опишуваат стресот во нивниот секојдневен живот што води до еден вид депресија - вели психологот Ренцо Бјанки од Норвешкиот универзитет.
Ова не е единствената студија што се оддалечува од прегорувањето како професионален феномен. Додека Светската здравствена организација (СЗО) го дефинира прегорувањето како „хроничен стрес на работното место“, друга студија предводена од Бјанки и други (во која учествуваа 468 лица) открива дека само 44 проценти ги припишуваат своите симптоми на прегорување директно на нивната работа.
64 проценти од учесниците во една американска студија рекле дека нивните работни места не се главната причина за прегорување: една студија од Швајцарија покажала слични резултати; а метаанализа што вклучува 48 различни студии открила дека врската помеѓу работата и прегорувањето не е толку силна како што се мислеше порано.
Точно е дека повеќето луѓе го поминуваат поголемиот дел од својот живот на работа, но исто така е точно дека стресот на работа може да биде влошен од други стресори на друго место. Потребни се понатамошни истражувања пред да се променат дијагностичките цели.
Исцрпеноста, за жал, останува растечки проблем: истражувањата покажуваат дека 49 проценти од меѓународните вработени во странство страдале од исцрпеност на своите нови работни места, додека 77 проценти од дигиталните номади, исто така, доживеале симптоми на исцрпеност додека го воделе својот живот независно од локацијата.
На други места, раководителите на раководни позиции, претприемачите и сопствениците на мали и средни бизниси пријавиле симптоми на исцрпеност. Дали тој стрес е поврзан со работата или се должи на комбинација од фактори, останува да се види.
Во меѓувреме, ако мислите дека страдате од прегорување, хроничен стрес или, всушност, од каков било стрес, постојат работи што можете да ги направите за да ви помогнат, вклучувајќи го следново:
-Поминувајте повеќе време во природа.
-Одредете кога да започнете и кога да престанете.
-Правете редовни паузи.
-Запомнете дека времето за одмор е од суштинско значење.
-Изградете добра мрежа за поддршка.
-Медитирајте.
-Обидете се со хипнотерапија и самохипноза.
-Вежбајте јога или таи чи.
-Побарајте терапија од стручно лице.
Синдромот на прегорување треба да се сфати сериозно. Закрепнувањето е патување, но е непознато, па ќе ви треба патоказ што ќе ви помогне да го пронајдете вашиот пат.
Извор: psychologytoday.com
Фото: Freepik