За многумина од нас, концептот на поминување време сами можеби не звучи толку лошо: конечно, одмор од социјални и професионални барања. Конечно шанса да ја дочитаме книгата. Конечно средина погодна за медитација, за чии придобивки толку многу сме слушале.
Но, според анимираната лекција од „ТЕД-Ед“ што ќе ја видите подолу, напишана од психијатарот и експерт за корективно ментално здравје Тери Куперс, негативностите од искуството ги надминуваат придобивките. Тука се доаѓа до прашањето: „Што се случува со вашиот мозок кога нема никаков социјален контакт?“
Не е изненадувачки што изолацијата зема најголем данок кога се наметнува против волјата на изолираниот, а уште повеќе кога се наметнува на неопределено време.
- На почетокот хормоните на стрес може да се зголемат, а со текот на времето тој стрес може да стане хроничен - вели нараторот во видеото.
Без достапноста на социјалните интеракции, чувството за идентитет и реалност станува загрозено. Затоа, се поставува основа за депресија, опсесии, суицидални идеи и, за некои, заблуди и халуцинации. Тешкотиите со спиењето можат да се манифестираат и на физички начин, потенцијално придружени со палпитации на срцето, главоболки, вртоглавица и преосетливост.
Додека патувал во Соединетите Држави, Чарлс Дикенс бил сведок на казната со самица што веќе била во сила во американските затвори, оставајќи впечаток дека е полоша од какво било мачење на телото. Тој напишал дека посетата на затвор во Филаделфија може да „доведе до размислување и покајание“. По многу истражувања за ова прашање, Куперс дошол до заклучок дека, всушност, тоа прави огромна штета што е спротивна на рехабилитацијата, а не успева да го намали насилството во затворите.
Следниот пат кога ќе почнете да се чувствувате лошо од причини што не можете да ги утврдите, размислете колку време поминало откако сте се дружеле со вистински луѓе.
Извор: openculture.com
Фото: Freepik