Холивудските филмови често се познати како лош извор за реалистични прикази на ментални заболувања.

Додека некои филмови се обидуваат да ја истражат психологијата на психопатите и криминалците, повеќето сценаристи повеќе се фокусираат на сцени на хаос и убиства отколку на подлабока анализа на умот на злосторниците.

Ако видите филмски психопат кој хистерично се смее на своето уништување, бидете сигурни дека станува збор за филмско клише, а не за реалистично прикажување на личност со антисоцијално нарушување на личноста. Сепак, едно истражување откри исклучок.

Најреалистичен филмски психопат



Според извештај објавен во „Сајнс њуз“ уште во 2014 година, еден филмски убиец се истакнува како реалистичен приказ на психопат.

Станува збор за Антон Чигур од филмот „Нема земја за старци“, во режија на браќата Коен, кој во 2007 година освои „Оскар“ за најдобар филм. Чигур, кој го глуми Хавиер Бардем, е платен убиец кој ги елиминира своите жртви користејќи пиштол што обично се користи за колење стока.

Меѓутоа, Чигур не е само убиец. Тој е тивко, интензивно чудовиште, целосно одвоено од светот околу себе.

Никогаш не се смее како манијак. Напротив, неговата насмевка е лажна и манипулативна. Антон Чигур едноставно не разбира човечки емоции, што совршено го прикажува вистинскиот психопат.

Тригодишна потрага по вистината



До овој заклучок дојдоа форензичкиот психијатар Самјуел Лестед и неговиот колега Пол Линковски по обемен тригодишен проект. Тие изгледале дури 400 филма со наводни психопати за да утврдат кој од нив најреалистично ја прикажува психопатијата како нарушување. Според нив, Антон Чигур бил апсолутен победник.

Лестед, кој во рамките на својот труд интервјуирал и анализирал вистински платени убијци, забележал дека Чигур ја поседува истата ладна смиреност како и неговите пациенти.

- Антон си ја работи работата и може да спие без никакви проблеми. Во мојата практика сретнав неколку такви луѓе. Беа ладни, паметни, не чувствуваа вина, анксиозност или депресија - објаснува Лестед.

Високо на листата се најде и Ханс Бекерт, убиец на деца кој го глумеше Питер Лор во филмот „M“, во режија на Фриц Ланг од 1931 година.

Ужасно реалистичен психопат е и Хенри (Мајкл Рукер) од хоророт „Хенри: Портрет на сериски убиец“ од 1986 година, кој дејствува без план, без емпатија и живее во целосен хаос.

Икони на хоророт кои не се вистински психопати



Лестед објаснува зошто многу познати филмски злосторници, колку и да се застрашувачки, всушност не ги прикажуваат точно психопатите.

Норман Бејтс (Ентони Перкинс) од „Психо“ на Хичкок е класичен пример. Како што забележал Лестед, Норман страда од психоза, која вклучува халуцинации и делузии, но тоа се разликува од бесчувствителната психопатија.

Истото важи и за култниот Ханибал Лектор (Ентони Хопкинс) во филмот „Кога јагнињата ќе стивнат“. Неговата вознемирувачка смиреност, колку и да е ефективна за филм, не е вистинска карактеристика на психопат, заклучува Лестед.

Извор: Danas.rs 
Фото: Screenshot/YouTube