Во ерата кога консумираме сè повеќе содржини преку интернет, сателитската телевизија може да изгледа како старомоден начин за гледање програми. Но, вистината е сосема поинаква - милиони корисници низ Европа сè уште користат сателитски приемници секој ден за пристап до стотици канали, и тоа со добра причина.

За разлика од ИПТВ и услугите за стриминг, кои зависат од стабилна интернет-конекција и често се ограничени од понудата на операторот, сателитската телевизија овозможува директен прием на дигитален сигнал од геостационарни сателити, лоцирани приближно 36.000 километри над Земјата. Сигналот се испраќа од земска станица до сателитот, а потоа се емитува назад на голема област што го вклучува и нашиот регион. Сè што му треба на корисникот е сателитска антена (популарно наречена „антена“), ЛНБ глава и соодветен приемник - без разлика дали станува збор за класичен ДВБ-С2 приемник или современ 4K сателитски приемник со поддршка за Х.265.

Најголемата предност на овој тип прием е неговата достапност. Сателитската телевизија не прашува дали имате оптика во селото, не бара стабилна безжична мрежа, не кочи кога брзината ќе се намали. Ако имате поглед на небото и добро порамнета антена, имате сигнал - без разлика дали сте во урбан стан или планинска куќа. Затоа сè уште е популарен избор во руралните области каде што интернет-инфраструктурата не е на ниво.

Исто така, многу сателитски пакети нудат стотици канали, вклучувајќи бесплатни (ФТА) програми што можете да ги гледате без претплата. Со малку техничка волја, можно е да се фатат канали од цела Европа, Блискиот Исток и делови од Африка, само со моторизирана антена.

Додека постои потреба од стабилен, широко достапен и легален начин за гледање телевизија, сателитската телевизија нема да исчезне. Можеби не го споменуваме тоа во секојдневните разговори како порано, но антените на покривот сè уште вредно го примаат сигналот - тивок потсетник дека технологијата не мора да биде нова за да биде добра.

Извор: bajtbox.com

Фото: Freepik