Ракот е еден од најлошите убијци во светот. Сложеноста и широкиот спектар на видови го отежнува пронаоѓањето на корисна терапија за да го неутрализира, без да му наштети на здравото ткиво. Сега, истражувачите од Институтот „Скрипс“ во Флорида сметаат дека развиле соодветна терапија, поврзана со имунотерапија.
Имунотерапијата нуди промена на имунолошкиот систем со цел да се зголеми неговата способност за борба против одредени болести, како што е ракот. Други имиња за имунотерапијата се биолошка терапија или биотерапија. Денес постојат два главни методи. Еден е создавање протеини што на имунолошкиот систем му даваат поттик, а другиот е „тренирање“ на клетките за подобро препознавање и уништување на клетките на ракот.
Имунотерапијата е корисна бидејќи може да функционира онаму каде што не успеваат другите терапии. Може да се користи со други терапии и може да предизвика помалку несакани ефекти од другите терапии. Откако системот ќе се ослободи од ракот, тие имуни клетки се сеќаваат на малигнитетот и се програмирани да одат и да ги елиминираат сите што се појавуваат, што значи дека е помала шансата за повторување на ракот.
Постојат несакани ефекти. Пациентот искусува симптоми слични на грип што најчесто се појавуваат на почетокот и избледнуваат со текот на времето. Исто така, може да предизвика чешање или оток на одредени делови од телото. Имунотерапијата е бавна терапија и не функционира кај секого. Сепак, медицинските истражувачи веруваат дека е една од најветувачките терапии за рак што треба да се развијат во текот на наредната деценија.
Имунолошкиот систем е составен од бели крвни клетки и органи и ткива од лимфниот систем, како што е коскената срж. Во суштина, го брани телото преку антитела и убијци Т-клетки. Антителата го следат крвотокот во потрага по „непознати освојувачи“. Кога ќе ги најдат, тие ги „врзуваат“ и ги повикуваат убијците Т-клетки, кои ја елиминираат потенцијалната закана. Овој нов третман ги користи предностите на биспецифичните антитела. Тие се вид што истовремено може да врзе две различни потенцијални закани.
Која е иновацијата тука? Овој метод им овозможува на антителата да препознаат специфичен протеин што се јавува на надворешниот слој на неколку различни типови клетки на ракот.
Кристоф Радер е постар автор на истражувањето и објаснува дека откако Т-клетките се регрутирани и активирани, тие ослободуваат цитотоксични молекули што продираат во клетките што се цел и ги убиваат. Природните антитела не можат да го направат тоа. Мора да бидат инженерски создадени на специфичен начин за да го прават тоа.
- Еден од наједноставните аспекти на овие биспецифични антитела е тоа што може да работи во различни индиции за ракот - вели професор Радер.
Тоа ги вклучува градите, јајчниците, белите дробови и
ракот на крвта. Радер и колегите веруваат дека може да биде доста ефикасно за типови рак што се тешки за лекување.