Можеби не го познавате Аристотел лично, но може да се едуцирате со она што е оставено зад него. Ако сакате да го следите неговиот пример, обидете се да го примените Првиот принцип. Потоа ќе може да станете вистински визионер во животот, на работа и во општеството.

Првиот принцип е основна и суштинска висина. Тој не е претпоставка или одбивање врз основа на друга теорија или претпоставка. Клучниот елемент на размислувањето на Првиот принцип е дека само затоа што нешто е „познато природно“ или е вистина во Вселената, тоа не значи дека некогаш бил артикулиран или опишан од луѓето. Е = МЦ² отсекогаш постоела како можност, но таа не била докажано до подвигот на Ајнштајн, на пример.

Првиот принцип прв го споменува Аристотел и тоа се зема како основа за западната филозофија. Пред неколку години Илон Маск го наведува овој антички концепт во едно интервју со што го додава во претприемачкиот речник.

Што всушност значи Првиот принцип?

Aко размислувате со Првиот принцип на ум, заборавате што било, ги бришите претпоставките и поставувате прашања базирана на Вашите желби и на она што е можно. Еве ги и четирите дела на процесот на размислување со Првиот принцип:

1. Идентификувајте го проблемот што сакате да го решите
2. Направете листа од сите причини зошто мислите дека не можете да го решите проблемот
3. Направете листа на сите очигледни решенија кои сметате дека би го решиле проблемот, но кои не го решаваат адекватно
4. Запрашајте се: „Ако проблемот не постоел и ако би можел да креирам решение кои би се базирало на желба, кое би било тоа?“

Ако го примените овој принцип ќе бидете поотворени за перспективите на другите луѓе и може да дадете вредност на дискусиите кои можеби не сте ги идентификувале претходно. Тој бара да ги проширите Вашите перспективи надвор од Вашите хоризонти и лични вистини и притоа да не ги користите само податоците што вообичаено ги поврзувате во Вашиот ум, туку да се обидете да откриете нешта со Вашата интуиција.