Возбудата за претстојниот одмор или значаен настан е огромна, заедно со подготовката, купувањето и целокупното исчекување.

Повеќето од нас со нетрпение ги очекуваат одморите или значајните животни настани, но она за што помалку се зборува е тагата по одморот или по одреден настан.

Можеби сите сме малку тажни кога ќе ни заврши летувањето, но некои луѓе се борат со подлабоки чувства на тага, дури и депресија. Ако ова ви е познато чувство, многу луѓе чувствуваат и вина затоа што се чувствуваат на овој начин. Зарем не треба да бидам среќен што отидов? Зарем не треба да се чувствувам благодарен што воопшто бев на одмор? Не треба да се чувствувам опуштено и подмладено?

Одговорот на овие прашања може да биде да, додека истовремено доживувате ниво на тага. Зошто се случува ова и што можеме да направиме за да се справиме?

Секако, постои ниво на релаксација и избегнување проблеми на одморите. Добиваме привремена пауза од животните стресни фактори и несомнено, штом патувањето заврши, повторно им се враќаме. Сепак, постои повеќе од тоа. За да го разбереме овој феномен на тага по одморот или по одреден настан, треба да разбереме како функционираат наградите во нашиот мозок, како и нагонот и целта.

Наградата во нашиот мозок лежи во нашиот лимбички систем. Чувството на страв и лутина, како и задоволство и награда, се поттикнати од него. Тоа е истиот пат што ги прави дрогата, сексот и коцкањето толку зависи. Планирањето на одморот го активира овој пат. Разговорите за одморот, планирањето каде ќе останете и активностите што ќе ги правите, одење во шопинг по нова облека итн. - сето тоа е добро за вашите допамински рецептори.


Сепак, овој феномен не се случува само со летниот одмор. Луѓето можат да доживеат слични чувства на тага кога ќе поминат големи или значајни животни настани (свадба, дипломирање, преселување или дури завршување физички подвиг, на пример, маратон).

Она што е дополнително интересно се типовите на личности кои можат да бидат поподложни на овој тип депресија по одмор или по настан. За да го разбереме ова, треба да разбереме кои типови личности го ценат поставувањето на целите и завршувањето на целите и се водени од целта. Исто така, треба да ги разгледаме типовите на личности кои ја ценат возбудата, потрагата по возбуда, искуството и отвореноста. Според „НЕО персоналити инвентори“, тоа се лица кои имаат високи резултати на скалата на екстроверзија и отвореност.

Иако мора да го прифатиме крајот на годишниот одмор или одреден животен настан, постојат неколку начини на кои можеме да управуваме со овие последователни чувства.

1. Сеќавање и раскажување приказни

Повторното доживување на одморот или одреден настан преку споделување убави спомени или искуства може да ве стави во ментална состојба на благодарност. Менталниот простор на благодарност и споделување спомени може да помогне да се надминат чувствата на тага.

2. Работете на личноста

Ако сте некој што го цени искуството или новото, создајте појави по настанот што може да ги имитираат или да се хранат со овие особини. На пример, во мал обем, пробувањето нов рецепт или одењето по нов пат до дома може да го поттикне ова чувство на новина и да ја направи транзицијата по настанот полесна.

3. Фокусирање напред

Парадоксално за бројот 1, потсетувањето на сеќавањата може дополнително да ги зголеми чувствата на тага кај некои луѓе. Ако е така, фокусирањето напред може да помогне. Планирајте цели за следната недела, месец, два месеца итн. Некои лица почнуваат да зборуваат за следното патување што би сакале да го направат или за претстојните настани.

4. Разбирање и самосочувство

Сознанието зошто сме тажни може да ни помогне да се справиме со тоа што ќе практикуваме самосочувство. Во ред е да се чувствувате очајно, тажно или збунето.

На нашиот мозок можеби му треба малку време да се саморегулира. Што е најважно, можеме да научиме да се откажеме од осудувањето или чувството на вина поради искусувањето на тагата.

Чувствата на тага и апатија по одморот или настанот се вообичаени, но често не се дискутираат отворено и, до одреден степен, може да се нормализираат. Да си дозволиме преоден период пред да се вратиме во секојдневието е важно не само од физичка и работна, туку и од психолошка перспектива. На нашиот мозок му треба време да се приспособи, но додека се случува оваа транзиција, ние можеме да преземеме чекори за да си олесниме себеси. Ако чувствата на тага не почнат да се намалуваат во наредните денови или недели, може да биде корисно да се обратите до терапевт.

Извор: Psychologytoday.com
Фото: Freepik