Луѓето сакаат да ставаат граници на нештата. На пример, граница меѓу атмосферата на Земјата и вселената е Карамановата линија, која се наоѓа на алтитуда од 100 километри, каде што завршува аеронаутиката и настапува астронаутиката.

Но, атмосферата на Земјата е многу покомплицирана од тоа (дури има и дебата за тоа каде треба да биде Кармановата линија). Сега тим астрономи открија дека е поголема отколку што мислевме и се протега до Месечината.

Регионот се вика геокорона, дел од атмосферскиот слој наречен егзосфера. Тоа е замаглен облак од неутрален водород кој најдобро може да се види во ултравиолетова светлина.

Поради тоа што е тенка, многу е тешко да се измери геокороната. Порано се мислеше дека горната граница е околу 200.000 километри од Земјата бидејќи тоа е точката на која притисокот од соларната радијација ја потиснува Земјината гравитација.

Но, според податоците од Соларната и хелиосферична опсерваторија (СОХО), која е во косопствеништво на Европската вселенска агенција и на НАСА, таа граница не е ни блиску. Научниците утврдиле дека геокороната се протега до 630.000 километри. Тоа значи дека го опфаќа нашиот сакан сателит во атмосферска прегратка.

- Месечината лета низ Земјината атмосфера - вели физичарот Игор Балиукин од рускиот Институт за истражување на вселената.


Уште поинтересен е фактот дека СОХО ги направила овие опсервации уште пред повеќе од две децении, меѓу 1996 и 1998 година. Податоците си седеле во архива и чекале некој да ги изанализира.

Интерпретациите биле направени за да се мапира геокороната со помош на инструментот SWAN, чувствителна опрема дизајнирана да ги мери емисиите на ултравиолетова светлина од атомите на водород, наречени Лиман-алфа фотони.


Тоа што го знаеме протегањето на геокороната нема да смени многу во истражувањата на вселената, но ова би значело дека ниеден човек никогаш всушност не бил надвор од Земјината атмосфера. Изгледа имаме уште многу работа.