За Куба, образованието е сериозна работа. Овој сектор стана приоритет откако Фидел Кастро станал премиер во 1959 година.

Основите на образовниот систем на Кастро се квалитет и моќ за борба против сиромаштијата и неразвиеноста преку образованието. Куба инвестирала многу во своето образование. До 1980-те и 1990-те години, образовните издатоци на земјата како дел од бруто домашниот производ биле едни од највисоките во светот.

Има три основни методи преку кои Куба го променила учењето и предавањето откако Кастро застанал на власт.

Писменост

Сè започнало со кампањата за писменост од 1961 година, која го покажала значењето на образованието за едно општество во транзиција. Еден милион неписмени луѓе биле дел од кампањата. 250.000 наставници биле мобилизирани за да се зголеми писменоста во сите делови. До крајот на 1961, 75% од тие милион луѓе добиле основни вештини во читањето и пишувањето.

Достапност за сите

Истовремено со кампањата за писменост, сè повеќе деца се запишувале на училиште. Ова било резултат од одлуката образованието од сите нивоа, вклучувајќи го и високото, да стане бесплатно. Владата имала програми за деца од руралните средини, за домашните работници, проститутките и оние кои се откажале пред да го завршат образованието. Трудот на Кубанците се исплател. До 1990-те, 99% од девојчињата и момчињата се запишувале на училиште.

Значењето на наставниците

Куба знае дека добрите наставници вредат. Институциите кои нудат обуки за наставници користат најнапредни научни методи за предавање. Студентите кои студираат педагогија се примени на факултет само доколку поседуваат интелект, добар карактер, посветеност на социјалниот развој и љубов кон децата. Според статистиките, во 2015 година во Куба имало 12 ученици за секој наставник.

Методите на Куба за подобрување на образовниот систем биле применети и надвор од границите. До 2010, методите за писменост на Куба биле применети во 28 земји низ светот.