Најдобрата пријателка на Ана Франк напиша мемоари, откривајќи нови детали за детството на Франк повеќе од 75 години по објавувањето на „Дневникот на младата девојка“, која ја претвори во една од најпознатите од шесте милиони Евреи убиени во холокаустот.

Во книгата „Мојата пријателка Ана Франк: Инспиративна вистинска приказна за разделени најдобри пријателки и повторно обединтеи против сите шанси“, Хана Пик-Гослар деталн го прикажува нивното пријателство и ужасните детали од животот под режимот на Хитлер.

- Франк беше симбол на сета надеж и ветување што беа изгубени поради омразата убиствата. Раскажувањето на нејзината приказна, нашата приказна, подоцна ќе стане нишка што ме врзуваше со неа и го одржуваше нашето пријателство долго време откако неа ја немаше - пишува Пик-Гослар.

Но, Пик-Гослар не го доживеа објавувањето на нејзината книга со оглед на тоа што почина на 28 октомври 2022 година, две недели пред нејзиниот 94. роденден. Нејзината коавторка и уредничка, Дина Крафт, ја заврши книгата за неа. Од пролетта 2022 година, Крафт се состанувала со Пик-Гослар, но по смртта на Гослар, таа разговарала со нејзините деца за тоа што го пишувала да звучело како нивната мајка.

- За Хана беше важно луѓето што луѓето не ја заборавија приказната за холокаустот. Таа беше навистина загрижена дека како што поминува времето, луѓето помалку ќе се грижат. Оваа приказна може да биде порта за да дознаете повеќе - вели Крафт.

Додека „Дневикот на Ана Франк“ нуди детали за тоа како ѝ поминувале деновите додека се криела во скривницата во период од две години, од 1942 до 1944 година, мемоарите на Пик-Гослар даваат увид во животот на Франк пред тој период. Двете биле сосетки во Амстердам и заедно оделе на училиште. Играле пинг-понг, се возеле на тротинети и оделе на гимнастика. Понекогаш биле палави, флертувале со момчиња и оделе во канцеларијата на таткото на Ана за да истураа чаши вода низ прозорецот, прскајќи ги минувачите.

Девојчињата сонувале да имаат гламурозен живот еден ден, разменувале картички од членовите на европското кралско семејство и разгледници од холивудските ѕвезди и оделе на кино. Пик-Гослар пишува дека Франк сакала да биде во центарот на вниманието и понекогаш се правела дека знае сѐ, пишувајќи дека мајката на Пик-Гослар еднаш се пошегувала велејќи: „Бог знае сѐ, но Ана знае повеќе“.

Пик-Гослар вели дека Франк сакала да биде позната актерка или писателка и секогаш носела тетратка. Франк знаела дека сака да води дневник што ќе биде читан еден ден, питтикната од забранетата станица на радио „Радио оринџ“, која ги поттикнувала холандските граѓани да ги зачуваат своите секојдневни документи за идните генерации да видат каков бил животот под германска окупација.

Франк пишува за Пик-Гослар во нејзиниот дневник неколку пати низ годините, молејќи се Пик-Гослар да останат безбедни, надевајќи се дека ќе се видат по војната.

Во февруари 1945 година, Франк и Пик-Гослар биле во концентрациониот логор Берген-Белзен во Северна Германија. Пик-Гослар ја немала видено Ана Франк од јули 1942 година, кога отишла во нејзиниот стан и ѝ било кажано дека нејзиното семејство било во Швајцарија. Но, за време на престојот во логорот, Франк ѝ кажала на Пик-Гослар дека приказната била измама и дека семејството се криело во скривница пред да биде предадено. Другарките на Пик-Гослар ѝ помогнале за таа да ѝ фрли храна преку оградата. Се верува дека Ана починала еден месец подоцна, на 16-годишна возраст, додека Пик-Гослар излегла од логорот кога бил евакуиран со воз.

По војната, Пик-Гослар завршила во Израел, станала медицинска сестра и се омажила, основајќи семејство со три деца, а подоцна 11 внуци и 31 правник. Пик-Гослар останала во контакт со таткото на Ана, Ото Франк до неговата смрт во 1980 година.

Книгата на Пик-Гослар е тажна приказна за холокаустот. Пик-Гослар го споредува мирисот што излегувал од крематориумот во логорот Берген-Белсен со мирисот на зовриен лекар и опишува дека возот бил покриен со дијареа од сопатник пред конечно да биде ослободен од советската Црвена Армија.

- Се сеќавам дека еден ден, Пик-Гослар ми рече: „Имам кошмари“. Кошмарите се појавија затоа што интервјуата кај неа будеа спомени. И јас ги имав - вели Крафт.

Работејќи на своите мемоари, Пик-Гослар тврдела дека Ана Франк можеби ги преиспитала најпознатите зборови во нејзиниот дневник, напишани додека била на таванот: „И покрај сè, сè уште верувам дека луѓето се навистина добри во срцето“. Крафт вели дека Пик-Гослар ѝ кажала дека веројатно, откако Ана била сведок на концентрационите логори, повеќе не го мислела истото.

Извор: Time.com
Фото: Amazon