Сиприен Версу е глациолог и астробиолог, кој моментално работи на најоддалечената научна база во светот: станицата Конкордија на Антарктикот. Дури и Меѓународната вселенска станица, 400 километри над Земјата, е поблиску до цивилизацијата од ова место, кое се наоѓа длабоко во ледените отпадоци на нашиот најизолиран и најнегостопримлив континент.
Кога не е зафатен со собирање примероци и истражување за климата во минатото, Сиприен води блог за да го сподели своето искуство во оваа екстремна средина. Тешкотиите да направи работи што ние сите ги земаме здраво за готово се фасцинантни за читање, а Сиприен и помала група научници се сами во базата во длабочините на зимата на Антарктикот, каде што дури и бактериите не можат да преживеат.
- Девет месеци во годината, во текот на зимата, не можеме да заминеме и не можеме да бидеме контактирани. Толку е студено, што возилата не можат да дојдат, ниту да одат. Моментално сме тим од 13 луѓе: техничари, научници, готвачи и доктор - вели тој.
Фото: Twitter
Недостигот на кислород и пустиот пејзаж ги прават научниците да се чувствуваат како да живеат на друга планета.
- Станува збор за најстудената област на Земјата, со температури што се спуштаат под -80 Целзиусови степени во зима. Го видовме сонцето во август, по 3 месеци, без да го помине хоризонтот. Воздухот е екстремно сув - додава тој.
И покрај непријателската средина, Конкордија е привлечна за истражувачите од различни области, како астрономијата, човечката физиологија (Европската вселенска агенција ја користи за да ја проучува човечката адаптација на услови слични на базите на Месечината или Марс), глациологијата, атмосферските науки и геофизиката.
Работата на Сиприен и на неговите колеги е од витално значење бидејќи фрла светлина врз начинот на кој се менувала климата во минатото и дава увид во можните промени во иднина.
- Истражувањата спроведени тука даваат непроценливи информации за климатските промени. Благодарение на проектот ЕПИКА спроведен тука, ние знаеме дека нивоата на стакленички гасови, конкретно јаглеродниот диоксид и метанот, никогаш не биле толку високи во последните 800.000 години - вели Сиприен.
За забава, Сиприен одлучи да излезе надвор и да се обиде да приготви оброк, фотографирајќи ги различните видови храна како преминуваат во состојба на длабоко замрзнување. Се разбира, станува збор за забава, но сликите јасно го илустрираат апсолутниот интензитет на студот таму.
- На почетокот на зимата ни снема свежа храна, така што јадевме замрзната
храна - вели Сиприен.